ใจที่มีแต่ราคะ



ราโค เสฎฺโฐ ธมฺมานํ
วิราคะ แปลว่า การคลายออก
คลายกำหนัดของจิตออกจากอารมณ์ใด ๆ
คลายออกได้ เพราะมันเบื่อหน่าย
"หน่าย" แล้ว "วาง" แล้ว "ปล่อย"
หากเป็นธรรมเช่นนี้ มันก็ดับได้ ดับหลง
ดับเมา ดับความโง่เขลา
แต่ใจของพวกเรานั้น
ใด ๆ ก็มีแต่ราคะ   
ใจที่มีแต่ราคะจะประเสริฐได้อย่างไร
หลวงปู่จาม มหาปุญโญ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น