การหยุดความคิดปรุงแต่ง


การหยุดความคิดปรุงแต่ง
ไม่ใช่ การห้ามจิต ไม่ให้คิด
ไม่ใช่ การเพ่งจิต เพื่อให้หยุดคิด
ไม่ใช่ การคิด เรื่องความไม่ปรุงแต่ง 
เช่น เรื่องนิพพาน 
ซึ่งเป็นการปรุงแต่งซ้อนความปรุงแต่ง 
หรือฝันซ้อนฝัน นั่นไม่ใช่การตื่นจากฝัน 
แต่เป็นการขังตัวเอง ให้อยู่ในโลกของความคิดฝัน
.
แต่ การหยุดความคิดปรุงแต่ง
คือ การหยุดตัวเอง 
ที่จะไปปรุงแต่งความคิด 
ให้ความคิด เป็นเพียง สักว่าความคิด
เมื่อใด ที่ความคิดหยุดลง 
“รู้” ที่หลงอยู่ในความคิดก็ตื่นขึ้น 
เป็น รู้ ตื่น และเบิกบาน
เมื่อนั้น เม็ดพันธุ์แห่งพุทธะย่อมงอกงาม
นั่นคือ การกลับสู่ธรรมชาติเดิม
.
“สรรพสิ่งในโลกล้วนกลับสู่พื้นดิน
ธรรมะชี้ทางสว่างรุ่งเรืองกลางใจคน”

ปรมาจารย์ตั๊กม้อ (พระโพธิธรรม)
โดยคุณชีวา นาวิน ในเพจ เซน

Image by FelixMittermeier from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา



 

ความทุกข์มันก็เหมือนกับเกลือ


ความทุกข์มันก็เหมือนกับเกลือ 
มันจะเค็มหรือไม่  ขึ้นอยู่กับใจเรา  
ว่าใจเราจะเป็นแค่น้ำแก้วหนึ่ง 
หรือลำธารหนึ่งสาย 

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล

Image by mkupiec7 from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา



 

สักแต่ว่า ทุกการกระทบ "โลก" ก็ไม่มี


สิ่งที่ผู้คนตระหนก กลัว มากที่สุด คือ"วันสิ้นโลก"
แต่ในทางพุทธนั้้น.....
โลกาวินาศ หรือ โลกแตก เกิดขึ้นทุกวัน
............................................
เพราะโลก สำหรับพระพุทธองค์ คือ
อายตนะ6 (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ)
ถ้าสิ่งเหล่านี้ทำงาน โลกของคนๆ นั้นก็มี
ถ้าสิ่งเหล่านี้ดับ โลกสำหรับบุคคลนั้นก็ดับ
คนตายกันทุกวัน โลกก็แตกกันทุกวัน
นี่คือความลึกซึ้งของพระพุทธองค์
.............................................
ด้วยทั้งหมดในโลก
เกิดจากจิตตสังขาร..การปรุงแต่งของจิต
โทสะ โมหะ โลภะ และทั้งปวงในโลกมาจากอายตนะ
กระทบที ปรุงแต่งที ให้ค่าที ก็เกิดโลกที
เป็นครั้งเป็นคราว มีเกิด มีสันตติ
มีเกิด ก็จากเราปรุง อนิจจังก็ดับเอง
มีเราเองเลยมีทุกอย่าง สิ่งถูกรู้และรู้ไม่จบไม่สิ้น
.............................................
ดังคำตรัสที่ว่า...
"โลก ความดับสนิทของโลก
และหนทางแห่งการดับสนิท ตถาคตกล่าวว่า
อยู่ในกายยาววา หนาคืบนี้"
เมื่อเห็นสักว่าเห็น ได้ยินสักว่าได้ยิน ไปเรื่อยๆ
จนกระทั่ง ไม่ใช่รู้ หรือ ไม่รู้ สักว่ารู้
ไม่ให้ค่าสิ่งที่รู้ ก็ไม่มีความหมาย
เมื่อนั้น เธอ "จักไม่มี " ไม่เกิดไม่ดับ
เมื่อเธอไม่มี โลกนี้ โลกหน้า ระหว่าง2โลกไม่มี
..................................................................
สักแต่ว่า ทุกการกระทบ
"โลก" ก็ไม่มี โลกราบเป็นหน้ากลอง
การปรุงให้เกิดขึ้นของ ภพ ชาติก็ไม่มี
วัฎสงสารก็ขาด จนไม่เกิดไม่ดับเองๆ

พระอาจารย์ปกรณ์นันทน์ ฐิตธัมโม

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา