การหยุดความคิดปรุงแต่ง
ไม่ใช่ การห้ามจิต ไม่ให้คิด
ไม่ใช่ การเพ่งจิต เพื่อให้หยุดคิด
ไม่ใช่ การคิด เรื่องความไม่ปรุงแต่ง
เช่น เรื่องนิพพาน
ซึ่งเป็นการปรุงแต่งซ้อนความปรุงแต่ง
หรือฝันซ้อนฝัน นั่นไม่ใช่การตื่นจากฝัน
แต่เป็นการขังตัวเอง ให้อยู่ในโลกของความคิดฝัน
.
แต่ การหยุดความคิดปรุงแต่ง
คือ การหยุดตัวเอง
ที่จะไปปรุงแต่งความคิด
ให้ความคิด เป็นเพียง สักว่าความคิด
เมื่อใด ที่ความคิดหยุดลง
“รู้” ที่หลงอยู่ในความคิดก็ตื่นขึ้น
เป็น รู้ ตื่น และเบิกบาน
เมื่อนั้น เม็ดพันธุ์แห่งพุทธะย่อมงอกงาม
นั่นคือ การกลับสู่ธรรมชาติเดิม
.
“สรรพสิ่งในโลกล้วนกลับสู่พื้นดิน
ธรรมะชี้ทางสว่างรุ่งเรืองกลางใจคน”
ปรมาจารย์ตั๊กม้อ (พระโพธิธรรม)
โดยคุณชีวา นาวิน ในเพจ เซน
Image by FelixMittermeier from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
