เป็นมนุษย์ เดินทางผิด จิตเศร้าหมอง
เหมือนแมลงป่อง อวดรู้ ชูแต่หาง
สำแดงเดช เดชา แต่ตาฟาง
ต้องอัปปาง ทับถม จมแผ่นดิน
ตัวทิฏฐิ มานะ สละยาก
เมื่อรู้มาก เก็บไว้ กลายเป็นหิน
มีอาหาร อยู่มากหลาย แต่ไม่กิน
มีทรัพย์สิน เงินทอง ยังต้องจน
เรียนรู้ธรรม แต่ไม่นำ มาสอนจิต
เมื่อไม่เพ่ง พินิจ ก็ไม่ได้ผล
ผู้ไม่ประมาท ตามโอวาท พระทศพล
เจอของดี ภายในตน ทุกคนเอย
หลวงปู่เปลื้อง ปัญญาวันโต
