ถ้าไม่มีปัญญาเห็นโทษภัยในวัฏสงสาร



ถ้าไม่มีปัญญาเห็นโทษภัยในวัฏสงสาร 
ปัญญาของกิเลสมันก็จะให้เห็นสิ่งที่ดีในวัฏสงสาร..
นั่นแหละเป็นค่ายกล กับดักของกิเลส 
ให้เรามีความเพลิดเพลิน 
มีความยินดีในวัตถุธาตุทั้งหลาย
ในทรัพย์สมบัติ ในลาภยศสรรเสริญ 
นั่นเป็นทางล่อของกิเลส
ถ้าเราหลงเผลอไปยินดี มันก็ออกไม่ได้..

พระอาจารย์อัครเดช (ตั๋น) ถิรจิตโต

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


รู้ซื่อๆ กับธรรมเท่านั้นเอง



จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

เราไม่เห็นค่าของชีวิตที่พบพระพุทธศาสนา



จงเข้าใจเถิดว่าการเกิดมาเป็นมนุษย์
พบพระพุทธศาสนาได้นั้น 
มันเป็นอะไรที่ยากเย็นแสนเข็ญยิ่งนัก 
มันเป็นสิ่งที่ประเสริฐอย่างยิ่งนะ 
ไม่รู้จะเรียกว่าประเสริฐยังไง 
แต่เราไม่เห็นค่าของสิ่งนี้ เราจึงประมาทกันนัก
เราถึงประมาทและใช้ชีวิตให้เสียไปกับเรื่องไร้สาระเสียมากมาย 
เราเอาชีวิตที่มีค่านับพันล้าน นับหมื่นล้าน 
มาใช้ทำประโยชน์แค่พันสองพันบาทเอง 
มีเงินนับพันล้านมาลงทุนเพื่อให้ได้กำไรทีละพัน สองพัน 
มันจะมีประโยชน์อะไร นั่นคนเรากำลังใช้ชีวิตกันอย่างนั้น เข้าใจไหม

พระอาจารย์ชยธมฺโมภิกขุ

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


ความทุกข์เป็นทรัพยากรของการปฏิบัติ



ความทุกข์เนี่ย เป็นทรัพยากรของการปฏิบัติ
คนที่มีความสุขมาก ๆ ไม่ค่อยปฏิบัติหรอก เพลิน
งั้นเวลาที่ความทุกข์เกิดขึ้นนะ ให้เรารู้ทัน
ใจเศร้าหมอง...รู้ว่าใจเศร้าหมอง
ใจไม่ชอบ...รู้ว่าไม่ชอบ
ใจอยากให้มันพ้นไป...รู้ว่าอยาก
อาศัยความทุกข์นี่แหละมาคอยรู้เท่าทันใจของเรา
ไปเรื่อย ๆ มันถึงจะเกิดพัฒนา
เมื่อเวลาที่ความทุกข์ผ่านไปแล้วนะ เราจะเติบโต
เราจะรู้สึกเราเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น
ความสุขไม่ทำให้คนเติบโตหรอก ความสุขทำให้คนหลง
งั้นเวลาที่มีความทุกข์นั้นแหละ เป็นเวลาที่ดีนะ
ถ้าเรามีสติจะดีมากเลย อย่าไปอยากให้หาย
ทุกข์ให้รู้ ไม่ใช่ทุกข์ให้ละ
เวลามีความทุกข์เกิดขึ้นใจไม่ชอบ...ให้รู้ว่าไม่ชอบ
ดูอย่างนี้นะ

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา