ต้องหมั่นสังเกตดูจิตตัวเอง


ในแต่ละวันเราเผลอ หรือ เรารู้สึกตัวมากกว่ากัน
ถ้ามันเผลอมากกว่า แปลว่าโมหะมันครอบงำ
มันก็จะพาเราไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานได้โดยง่าย
หรืออยู่ด้วยความโกรธอยู่บ่อยๆ 
ก็แปลว่ามันจะพาเราไปลงนรกได้ง่ายๆ 
หรือถ้าจิตเรามันโลภโมโทสันอยู่เรื่อย
ก็แปลว่ามันจะพาเราไปเป็นเปรตเป็นอสุรกายได้ง่ายๆ
เพราะฉะนั้นต้องหมั่นสังเกตดูจิตตัวเองอย่างนี้ 
ก็ให้รู้ทันเดี๋ยวนั้น 
อย่าไปห้ามนะ เพราะเราห้ามมันไม่ได้ 
กำลังโลภอยู่ก็ให้รู้ทัน 
กำลังโกรธอยู่ก็ให้รู้ทัน
กำลังหลงอยู่ก็ให้รู้ทัน
ก็ให้รู้ว่ามันไม่รู้สึกตัวอยู่แค่นั้น
แล้วกลับมารู้สึกตัว
มันจะได้มาก ได้น้อยช่างมัน
จะรู้มากรู้น้อย....ไม่เป็นไร

พระอาจารย์มหาวิเชียร ชินวังโส 

Image by jplenio from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


 

พระพุทธศาสนาสอนให้ ทิ้ง


คนสามัญนั้น...
สิ่งที่ชอบใจ  ก็รับเอา   
สิ่งที่ไม่ชอบใจ ไม่พอใจ  ก็โกรธ
แต่ก็รับเอา  รับเอาความโกรธ
สิ่งที่ชอบใจ รับเอา  
ด้วยความสมัครใจ  ความพอใจ
สิ่งที่ไม่ชอบใจ รับเอา
ด้วยความโกรธ  รับเอา ทั้งสองอย่าง
ไม่ยอมทิ้ง...ทุกอย่าง
ส่วนพระพุทธเจ้า ทรงรับเสมอภาค
ทรงรับ  แล้วทิ้งเลย
คือในพระทัยของพระองค์  ไม่มีเสียแล้ว
ไม่ทราบจะเอาไปไว้ที่ไหน  ไม่มี ที่เก็บไว้
เหตุนั้น...
ให้ยกบูชาพระพุทธเจ้า ให้หมดทุกสิ่ง ทุกอย่าง
แล้วเรา...
ก็ไม่ต้องเอาอะไร  คราวนี้
ทิ้ง...ได้แล้ว ของเอา คือ...
ของว่าง...ของสงบ...ของเยือกเย็น นั่นแหละ
เป็นของตอบแทน
ถ้าเราทิ้งได้  มันก็ได้ตรงนี้  พูดง่ายๆ ว่า...
พระพุทธศาสนาสอนให้ ทิ้ง...
ทิ้งแล้ว...จึงได้  
ถ้าไม่ทิ้ง  เรา...ก็ไม่ได้

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
Cr.เพจ วัดพระธาตุขุนบง

Image by Grey85 from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา