จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
สติความฉลาดที่เป็นเรื่องของกิเลส
คนเราที่มีทิฏฐิมานะ
มีความยึดมั่นถือมั่นในตัวตน
ถ้าไม่มีศีลรองรับนะ ไม่มีสมาธิเป็นท่ามกลางนะ
สติความฉลาดเป็นเรื่องของกิเลส
บางทีคิดพูดทำ ตามกิเลสหมด
ถ้ามีศีล ๕ เป็นพื้นฐานนะ
หรือศีล ๘ ศีล ๑๐ ศีล ๒๒๗ เป็นพื้นฐาน
ทำสมาธิเป็นท่ามกลาง
มันจะเปลี่ยนเป็นสติปัญญาแล้ว
เพราะว่าความเห็นชอบมันเกิดขึ้น
พระอาจารย์อัครเดช (ตั๋น) ถิรจิตโต
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ผู้ที่จะวางจิตเป็นกลางได้น ต้องอาศัยสติสัมปชัญญะ
อุเบกขา คือการวางกำลังใจ
ไม่ให้ยินดียินร้ายกับสิ่งต่างๆที่เข้ามากระทบ
วางใจเป็นกลางๆ เพราะทุกๆสิ่งนั้นมันเกิดขึ้น เดี๋ยวก็จะดับไป
ไม่มีสิ่งไรตั้งอยู่โดยถาวรเลย
ไม่ดีใจมากนักในยามประสบกับสิ่งไรๆ ที่พึงปรารถนา ...
เนื่องจาก หากเราปล่อยใจให้ดีใจมาก
ในยามสิ่งๆนั้นต้องพลัดพรากจากเราไป
เราจะทุกข์ใจมาก ยิ่งรักมาก ภาคภูมิใจมาก ยิ่งทุกข์มาก
จึงควรวางใจเป็นกลางๆ เสีย จึงจะไม่ผิดหวัง
สติและสัมปชัญญะ จำต้องมี
เพราะผู้ที่จะวางจิตเป็นกลางได้นั้น
ต้องอาศัยสติและสัมปชัญญะ รู้อยู่ในปัจจุบันขณะ
จึงจะสามารถรักษาอารมณ์ใจให้เป็นกลางได้
ครูบาไตรภพ วัดป่าโคกเจริญธรรม
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)