สิ่งที่กั้นขวางไม่ให้เข้ามาทางธรรม


สิ่งที่กั้นขวางไม่ให้บางคนเข้ามาทางธรรม
ก็คือความกลัวที่ว่า หากตนศึกษาหรือปฏิบัติธรรมแล้ว
อาจจะไม่รัก ไม่ผูกพันกับคนข้างกายเหมือนเดิม 
สังโยชน์ คือ เครื่องร้อยรัดผูกมัดสัตว์ไว้
ไม่ว่าจะเป็นสามี-ภรรยา 
แม่-ลูก
หรือชาวโลกคนไหนก็ตาม 
ปกติแล้ว จะมีพันธะ 
มี สายใย
มี ความผูก 
มี ความพัน
มี ความเกาะ
มี ความเกี่ยวโยงกันอยู่ทั้งนั้น
แต่ถ้าเข้าใจธรรมะขึ้นมาเมื่อไหร่ 
ก็จะอยู่ด้วยกันอย่างเป็นอิสระ 
มีความเป็นไทจริงๆ 
คือ เกื้อกูลกันไปตามสิ่งที่สมควรจะเกื้อกูลกัน
ทำหน้าที่อย่างมีธรรม
และโดยธรรม
แต่ไม่มีความอาลัย
ไม่มีสายใย
ไม่มีเครื่องร้อยรัดกันไว้

พระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญ

Image by ID 4144132 from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา



 

แก่นแท้...


อิสระจากการปรุงแต่งทั้งปวง
และความมั่นคงไม่หวั่นไหว
คือ แก่นแท้ของการภาวนา
การไม่ยึดมั่นถือมั่น, การปล่อยวาง 
และ การวางเฉยอย่างอิสระ
คือ แก่นแท้ของการดํารงตน
ไร้ความปรารถนา, ไร้ความกลัว 
และ ไร้ความสับสนโดยสิ้นเชิง
คือ แก่นแท้ของผลอันสมบูรณ์
มิต้องพยายาม, มิได้ปกปิดซ่อนเร้น 
และ มิได้เลือกปฏิบัติ
สามสิ่งนี้ คือ แก่นแท้ของศีล

ท่านมิลาเรปะ

หนังสือแก่นธรรมของท่านมิลาเรปะ
แปลโดย ชยธมฺโมภิกขุ

Photo by petr sidorov on Unsplash

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา