จิตถ้าไม่ฝึกจะกลายเป็นศัตรูที่ร้ายกาจที่สุดของเรา
เพราะว่าหนีเท่าไหร่ก็หนีไม่พ้น
ศัตรูที่เป็นคนข้างนอก เรายังพอมีโอกาสหนีได้บ้าง
หาคนมาคุ้มกันได้บ้าง
แต่ถ้าศัตรูอยู่ในใจเรา ไม่มีทางที่เราจะหนีพ้น
ไม่ว่ายามหลับหรือยามตื่น
.
เพราะฉะนั้น การฝึกจิต โดยเฉพาะการเจริญสติ
จึงเป็นเรื่องสำคัญที่สุดของชีวิต
หลายคนก็รู้ มีความตั้งใจที่จะปฏิบัติ
แต่พอกลับไปแล้วเจอสภาพแวดล้อมเดิมๆ
เจอภารกิจการงานในครอบครัว ในที่ทำงาน
รวมทั้งสิ่งเย้ายวนใจ และกิจกรรมต่างๆ
ที่ชวนให้หลงใหล
สุดท้ายหลายคนก็จะบอกว่า “ไม่มีเวลาปฏิบัติ”
.
บ่อยครั้งคำว่า "ไม่มีเวลาปฏิบัติ"
เป็นข้ออ้างของกิเลส
เราเคยถามตัวเราเองบ้างไหมว่า
ในเมื่อไม่มีเวลาปฏิบัติ
แต่ทำไมมีเวลาโกรธ ไม่ได้โกรธเป็นชั่วโมงนะ
โกรธเป็นวันๆ บางทีเป็นอาทิตย์
ทำไมมีเวลาเศร้า มีเวลาเครียด มีเวลาวิตก
ทำไมเรามีเวลาให้กับสิ่งเหล่านี้
ทั้งๆ ที่มันบั่นทอนจิตใจ
แต่ว่าสิ่งดีๆ ที่ทำแล้วจะกอบกู้ชีวิตจิตใจเรา
กลับบอกว่าไม่มีเวลา
พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
Image by FelixMittermeier from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา