ภาวะแห่งการ “รู้เฉยๆ” เป็นคุณสมบัติเดิมของจิต
แต่พอหลงไปอยู่กับ “ความรู้สึก ความนึกคิด อารมณ์ต่างๆ”
จะเริ่มมีคุณสมบัติเปลี่ยนไป
การที่เรา “มองเห็นการเปลี่ยนแปลง” ที่เปลี่ยนไป
ระหว่างภาวะจิตเดิมที่มันไม่มีอะไร กับความรู้สึกนึกคิด ที่ปรุงแต่งไป
เราจะมองเห็น 2 อย่างนี้ชัดตรงนี้แหละ
จะทําให้เราเริ่มรู้จัก “กระบวนการ ในการเฝ้าดูจิต” ของเรา
หลวงพ่อคําเขียน ท่านใช้คําว่า
“ดูกายเห็นจิต ดูคิดเห็นธรรม”
พระอาจารย์ครรชิต อกิญจโน
