สุดท้ายเราไม่ได้อะไรเลย


....เมื่อเข้าใจสภาวธรรมแล้ว 
ทุกๆ สภาวธรรมล้วน
เป็นอนัตตา บังคับให้ตั้งอยู่ไม่ได้ 
บังคับให้ดับไม่ได้ เป็นธรรมชาติ 
เกิดขึ้นจากเหตุและปัจจัย 
ดับไปก็เพราะเหตุและปัจจัย 
คือสภาวธรรมที่มีอยู่ในใจ 
.
เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะเป็นสภาวธรรมใดที่เกิด
ล้วนเป็นธรรมชาติ เป็นธรรมดา 
จะรู้ว่าธรรมนี้ ก็ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล 
ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน ไม่ใช่เรา ไม่ใช่เขา 
เพราะธรรมะคือ ธรรมชาติ 
ปล่อยวางกาย ปล่อยวางเวทนา ปล่อยวางอาการจิต 
ปล่อยวางธรรมได้ นี้คือสติธรรม 
เรียกว่าสัมมาสติ สติปัฏฐานสี่…
.
ธรรมทั้งหลายทั้งปวงก็มีแค่นี้ 
สุดท้ายเราไม่ได้อะไรเลย 
แค่ปฏิบัติธรรม แค่รู้ธรรม 
และในที่สุด เราก็ต้องวางธรรมนั้นด้วย 
ไม่ได้เอาธรรมะข้อใดไปเลย 
ทิ้งธรรมคืนสู่ธรรมชาติ...

พระอาจารย์ชานนท์ ชยนนฺโท

หนังสือเพราะเห็นผิด จึงผิดธรรม
เมื่อเห็นถูก จึงถูกธรรม

Image by Wyxina from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

https://www.facebook.com/Jaturataweep/



 

ผู้ซึ่งเข้าใจความจริงข้อนี้นั่นแหละคือพุทธะ


วิธีการตั้งแปดหมื่นสี่พันวิธี 
สำหรับต่อสู้กับสิ่งซึ่งเป็นมายาหลอกลวง
จำนวนแปดหมื่นสี่พันอย่างนั้น 
เป็นเพียงคำพูดอย่างบุคคลาธิษฐาน
เพื่อชวนคนให้มาสู่ประตูนี้เท่านั้น
ตามที่จริงแล้วไม่มีสักอย่างเดียวที่มีอยู่จริง
การสลัดสิ่งทุกๆ สิ่งออกไปเสียนั่นแหละ
คือตัวธรรม 
ผู้ซึ่งเข้าใจความจริงข้อนี้นั่นแหละคือพุทธะ 
แต่การสลัดสิ่งที่เป็นมายาทุกสิ่งออกไปเสียนั้น
ต้องไม่เหลือธรรมะอะไรๆ ไว้ให้ยึดถือกันอีกจริงๆ

คำสอนฮวงโป

Image by pcsfish from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

https://www.facebook.com/Jaturataweep/