ทำไมธรรมะจึงดูซับซ้อนเข้าใจยากนัก
ก็เพราะว่าจิตที่ใช้ในการรับรู้ธรรมะเองนั่นแหละ
ที่ซับซ้อนใช้เหตุผล มันเยอะเกินไป พยายามจะเข้าถึง
ธรรมมิอาจใช้ตัว หรือ ความคิดที่จะเข้าถึง
เพราะมีอยู่แล้ว เลยบังสิ่งเดิมแท้
ที่มีทุกคน ที่มีตลอดเวลา
.
เพราะยังใช้ความคิด ตรรกะ สัญชาตญาณ ความรู้
ความเชื่อ ความเห็น ความหมาย
คติ อคติ ทิฐิ อุปทาน
เลยมีมวลหนักมิอาจก้าวข้ามห้วงเวลาได้
ประสาทสัมผัสทั้ง 5 และสมอง
ต้องส่งคำสั่งไปยังร่างกายมันจึงต้องใช้เวลา
เลยมีแรงโน้มถ่วงและความเร็วจำกัดลง เลยมีขอบเขต
ความคุ้นเคยต่อการตอบสนองเองระบบร่างกาย
ความคิด และ จิต จึงบังสภาวะเดิมแท้หรือนิพพาน
.
การแยกความคิดออกจากร่างกาย
และปล่อยให้เป็นไปโดยไม่ต้องคำนึงถึง
ให้เป็นอัตโนมัติ สู่ธาตุบริสุทธิ์
.
จิต คือ ไร้กำแพงขวางธรรมเดิมแท้
ไร้จิต คือ ไร้ประตู
ที่ไม่เข้าใจธรรมมะ เรายึดในเหตุผลเราเยอะไป
โดยมีความเข้าใจ หรือ ไม่เข้าใจ ยาก ง่าย
สร้างประตู และ กำแพง ขวางกั้นเอง
ล้วนมาจากความคิดเรา
.
แต่ความจริงสิ่งที่คิด สิ่งที่ไม่ใช่เรา นั้น
เป็นผู้หว่านเมล็ดพันธ์ ให้เราตกสู่กระแสทั้งปวง
.
หนทางที่แท้จริง คือ ไม่มีหนทาง
แต่ไม่มีหนทางนั้นแหละ คือ หนทางเอง
พระอาจารย์ปกรณ์นันทน์ ฐิตธัมโม
Image by photoeightyeight from pixabay
ที่มา : เพจมนษิธาร Monsitharn
(บ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา เดิม)
