“คนเราทุกข์ เพราะความคิดของตัวเอง”
เพราะไม่รู้เท่าทันมายาของจิต
ไปหลงตามแล้วก็ช่วยมันปรุง ทุกข์จึงเกิดขึ้น
เพียงแต่เราดูมันอยู่เฉยๆ มันคิดอะไรขึ้นมา
เราอย่าไปห้าม แล้วเราก็อย่าไปตาม...
เฝ้าแต่มองดูเฉยๆ อย่าเพ่ง อย่าจ้อง ดูเบาๆ นุ่มๆ
ความปรุงแต่งทั้งหลายก็ถอยหมดไป
เมื่อความปรุงแต่งหมดไป
จิตก็ถึงความว่าง มีรู้อยู่เฉยๆ...
