เราภาวนา ไม่ใช่เพื่อจะเอาความรู้สึกตัวตลอดเวลา
ไม่ใช่เพื่อจะเอาใจที่ไม่หลง
เราต้องการเห็นความเป็นธรรมดาของมัน
คือ หลงก็บังคับไม่ได้ ไม่อยากให้หลงก็ทำไม่ได้
อยากรู้สึกตัวนานๆ ทำไม่ได้
หลงเกิดดับ สติเกิดดับ สมาธิเกิดดับ
เราต้องการเห็นตรงนี้ต่างหาก
เห็นตรงนี้ได้แล้ว ใจนะ ยอมรับความเป็นธรรมดาของมัน
ยังไม่ต้องได้มรรคผลหรอก ใจก็ร่มเย็น
อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
