ให้รู้สึกทุกขณะที่คิด

           ให้เรารู้สึกทุกขณะ ทุกครั้งทุกคราวที่มันคิดขึ้นมา ให้มันเป็นเพียงรู้เท่ารู้ทันมัน จนในที่สุดเมื่อสติเรามีมากขึ้นๆๆ ความคิดมันก็หมดไปๆ อายตนะมันก็ลดลง มันน้อยลง ตัวสติมันมีมากขึ้นๆๆ มันเป็นกฎของธรรมชาติอย่างนี้ เท่ากับว่ามันหลุดมันพ้นกว่าแต่ก่อน

                                                                                         หลวงพ่อคำเขียน สุวัณโณ

ให้ละวางเสียให้หมด...

           ...เราเกิดมา นินทา สรรเสริญก็ดี อย่าไปรับเอามาหมักไว้ในใจ ปล่อยผ่านไปเสีย ความรัก ความชัง ความโลภ ความหลง เกิดขึ้นก็เพราะกิเลสมันเสวนากันอยู่ จาโค ปฏินิสฺสคฺโค สละคืน ถอนออกจากใจนี้เสีย ตัณหาทั้งหลายก็ไหลมาจากเหตุ ให้ละวางเสียให้หมด...

                                                                                        หลวงปู่แหวน สุจิณโณ

ทุกสิ่งเป็นไปตามเหตุปัจจัย

         ปุถุชนย่อมยินดีเมื่อได้ ย่อมยินร้ายเมื่อเสีย จิตใจย่อมหวั่นไหวตลอดไป ส่วนพระอริยเจ้าผู้เข้าถึง "โลกธรรม" รู้เท่าต่อความเป็นไปเหล่านี้ ท่านจึงมีความเบากาย เบาใจ ไม่ยินดีเมื่อได้ ไม่ยินร้ายเมื่อเสีย ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมเป็นไปตามเหตุปัจจัย มิใช่เป็นไปตามความชอบใจของใคร

                                                                                                  หลวงปู่บุญกู้ อนุวฑฺฒโน