อย่าให้ค่าความคิดในการภาวนา

เวลาภาวนาแล้วเกิดความคิดขึ้นมา

อย่าเพิ่งให้ค่ากับความคิดนั้นว่าเป็นความคิดดีหรือไม่ดี

ให้เห็นแค่ว่ามันคิดเท่านั้นก็พอ 

ถ้าให้ค่ามันว่าดีหรือไม่ดีเมื่อไหร่

นั่นคือการเผลอหลงเข้าไปจับไปยึดกับความคิดนั้นแล้ว

เมื่อยึดแล้วมันจะปรุงสุขปรุงทุกข์ เอาผิดเอาถูกกับความคิดทันที

นี่คือสิ่งที่คนส่วนมากติดหล่มอยู่ตรงนี้ 

พระอาจารย์ครรชิต อกิญจโน

จงหยุดตระเวนหาพระดีๆ

จงหยุดตระเวนหาพระดีๆ 

เพื่อหาที่สงบๆ เพื่อปฏิบัติธรรม 

เพราะความสงบอยู่ที่ใจ 

หากไม่หยุดอารมณ์ฟุ้งซ่าน 

หยุดอารมณ์พอใจกับไม่พอใจ 

ไม่สำรวมอายตนะหกที่ใจของตนให้ได้ 

ก็ยังโง่เหมือนเดิม 

เพราะนิวรณ์ ๕ ยังครองจิตอยู่ 

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

สามบ่วงนี้ ใครแก้ได้ จึงจะพ้นสงสาร

....ปุตฺตาคีเว บุตรบ่วงหนึ่งเกี่ยวพันคอ

ธนํปาเท ทรัพย์สมบัติผูกบาทากรอเหนี่ยวไว้

ภริยาหตฺเถ ภรรยาเยี่ยงอย่างปอรึงรัดมือนา

สามบ่วงนี้ ใครแก้ได้ จึงจะพ้นสงสาร ......

หลวงพ่อทูล ขิปปปัญโญ

ปัญหาชีวิต คือการที่ผู้คนออกจากความคิดไม่เป็น

ปัญหาชีวิต คือการที่ผู้คนออกจากความคิดไม่เป็น 

ปัญหาสังคมไร้ความสงบสุขเพราะไม่รู้จักวางจิต

ให้อยู่เหนือทุกข์เหนือปัญหา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่นับถือพุทธศาสนา 

มียาแต่ไม่ยอมกิน มีทรัพย์สินแต่ไม่ยอมใช้ 

จึงต้องทนกับการเป็นโรคทุกข์ทรมานอย่างไม่น่าให้อภัย 

หลักวิปัสสนาคือทางออกของชีวิต

แต่ผู้คนก็ไม่ใส่ใจศึกษาฝึกฝนให้ถึงภูมิภาวะรู้ ตื่น เบิกบาน

การที่ไม่ได้ศึกษาพัฒนาสติ ทำให้จิตอ่อนแอ 

ไม่มีเครื่องป้องกันแก้ไขหรือทำลายความคิดปรุงแต่งได้ 

นี่คือปัจจัยที่ได้ก่อกลายเป็นยุคมืดของสรรพสัตว์อย่างแท้จริง

หลวงตาสุริยา วัดป่าโสมพนัส 

(ส.มหาปัญโญภิกขุ)