การที่เราสามารถที่จะถอนตัว
จากการเข้าไปยินดีและยินร้าย
หรือว่าตัวที่ "เข้าไปเป็น" ได้ไวเท่าไร
นั่นคือการเห็นตาม “ความเป็นจริง”มากเท่านั้น
ถ้าเรายังเผลอเข้าไปยินดีและยินร้ายกับสิ่งเหล่านั้น
นั่นคืออาการบิดเบือน ความเป็นจริงที่กำลังปรากฏ
บิดเบือนด้วยอวิชชาคือความหลงของเรา
บวกตัณหา คือความอยาก และผลสุดท้าย
คืออุปาทาน ที่เข้าไปยึดด้วยความหมายมั่น
พระอาจารย์ครรชิต อกิญฺจโน
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
