การฝึกฝนที่แท้จริง...
คือการอยู่กับความจริงของชีวิตที่ดำเนินไป
กิจวัตรตลอดวัน เห็นใจที่พูดไม่หยุด (คิด)
และเห็นสิ่งที่หยุด (เพียงแค่รู้)
ในขณะที่ใจกำลังพูด (คิด)
การเดินทาง แห่งจิตวิญญาณ
Image by kucukgulberkan from pixabay
ผลของการปฏิบัติธรรม จะไม่มีวันเสื่อมลง ...
ไม่ว่าจะเพียรพยายามทำการงานทางโลก
สักเพียงไร ก็ไม่มีวันจบสิ้น
ทว่าหากพากเพียรปฏิบัติธรรม
สิ่งที่ทำจะจบสำเร็จได้อย่างรวดเร็ว
ไม่ว่าการกระทำในสังสารวัฏ จะสวยงามเพียงไร
ก็ล้วนแต่จบลงด้วยความเสื่อมสูญเสมอ
ทว่าผลของการปฏิบัติธรรม
จะไม่มีวันเสื่อมลง
...
เราได้ซึมซาบกรรม กิเลส และพลังนิสัย
ตั้งแต่อดีตกาลนานไกลจนไม่อาจนับจุดเริ่มต้น
สะสมพอกพูนไว้ในใจตลอดเวลา
...
เพราะตกอยู่ในอำนาจสิ่งเหล่านั้น
เราจึงหลงรับรู้สิ่งต่าง ๆ ผิดไปจากความเป็นจริง
และต้องเร่ร่อนไปในสังสารวัฏ
ไม่สามารถคาดคะเนได้ว่า
“จะได้หลุดพ้นเมื่อไร”
...
แม้จะระลึกได้ในเวลาตาย
ก็สายเกินไปเสียแล้ว
เหมือนเมื่อศีรษะขาดแล้ว
ยาจะมีประโยชน์อันใดเล่า
ดังนั้น จงรู้ซึ้งถึงความทุกข์ในสังสารวัฏ
ดำเนินบนหนทางสู่ความสงบ (พระนิพพาน)
ถนอมรักทุกชีวิตด้วยความเมตตาและกรุณา
และปฏิบัติจนดำรงมั่นในสภาวะที่
ศูนยตากับความกรุณารวมกันเป็นหนึ่งเดียวเถิด
ท่านคุรุ รินโปเช
ชญานตารา เปม่า เดเชน ฟ้าบโซ่
แปลภาษาไทย
Image by geralt from pixabay
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)