พิจารณาอายตนะเป็นไตรลักษณญาณ..
ผู้เจริญวิปัสสนาทั้งหลาย เมื่ออายตนะภายในและภายนอกมากระทบกันเข้า มีความรู้สึกเกิดขึ้น ย่อมพิจารณาเป็นไตรลักษณญาณอย่างนี้ทุกขณะ ไม่ว่าอิริยาบถใดๆ ทั้งหมด ถ้าพิจารณาจนชำนิชำนาญแล้ว มันจะเป็นไปโดยอัตโนมัติของมันเอง มีความรู้เท่าตลอดเวลา จนเห็นว่าอารมณ์ทั้งปวง สักแต่ว่าอารมณ์ เกิดขึ้นมาแล้วก็ดับไปตามสภาพของมัน..
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี..
ไตรลักษณญาณไม่เกิด ยังเป็นมิจฉาสมาธิ
ถึงแม้ว่าบุคคลใดจะทำสมาธิได้ดี
จะได้รับความสุขขนาดไหนก็ตาม
หรือจะได้อภิญญาเพียงใดก็ตาม
ถ้า “ไตรลักษณญาณ” ยังไม่เกิดแล้ว
ก็ยังนับว่าเป็น มิจฉาสมาธิ
เป็นสมาธิที่ยังผิด ยังอยู่ในวงเขตที่ผิด
หลวงปู่คำดี ปภาโส
หยุดเพ่งโทษผู้อื่นเสีย
"หยุดเพ่งโทษผู้อื่นเสีย" เขาจะพูดจะทำอะไรก็ตาม ที่เป็นการกระทบกระเทือนถึงตนเองจริงหรือไม่ก็ตาม อย่าไปเพ่งดู ให้ย้อนเข้ามาเพ่งดูใจตนเอง ว่ากำลังมีสุขทุกข์อย่างไร มีอารมณ์อย่างไร ใจจะสบายขึ้นได้ด้วยการเพ่งนั้น
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
เห็นเป็นเพียงสักแต่ว่าเห็น
สิ่งใดมันเกิดขึ้นมาก็ดูมันไปๆ
เห็นเป็นเพียงสักแต่ว่าเห็น
อย่ามองเป็นสัตว์บุคคล
ตัวตนเราเขาให้มาก
พยายามมองโลกนี้ให้เป็นของว่างเปล่า
ไม่มีเราไม่มีเขา มองข้ามสมมุติบัญญัติ
ปฏิบัติให้ได้ทุกกาลเวลาสถานที่นั้น
คือนักปฏิบัติอันแท้จริง
หลวงพ่อวิชัย เขมิโย
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)