การรู้สึกตัวออกจากโลกความคิดคือการภาวนา



จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

หลุดพ้นนี้ คือหลุดพ้นจากอารมณ์ของโลก



จิตเราถูกตรึงกับโลกนี้ มันทุกข์มาก 
คือเราไม่มีความเป็นอิสรภาพ 
ถ้าเกิดว่าจิตดวงนี้พ้นจากความตรึงตรงนั้นได้ 
คนนั้นคือหลุดพ้น 
ที่เราเคยได้ยินคำว่า “หลุดพ้น”
หลุดพ้นนี้ คือหลุดพ้นจากอารมณ์ของโลก
(คือสังขารหรือการคิดปรุงแต่ง ได้แก่กิเลส)
ฉะนั้น การปฏิบัติธรรมทั้งหมด
ต้องมีจุดหมายปลายทางเดียวกันว่า 
ทำอย่างไรจิตของเราจะหลุดพ้นออกจากโลกใบนี้ 
หลุดออกจากอารมณ์อันนี้  หลุดจากอารมณ์ของโลกทั้งหมด 
แล้วมันจะหลุดพ้นได้หรือ หลุดได้ ! ไม่ใช่หลุดไม่ได้ 
พระพุทธเจ้าและพระอรหันต์เจ้าทั้งหลาย
ท่านหลุดพ้นไปก่อนหน้าแล้ว 
และเราเองเป็นผู้ที่จะเดินทางตามต่อไป

พระอาจารย์จรัญ ทักขญาโณ

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา



ถ้าเราเจริญเมตตาบ่อยๆ คุณธรรมจะไปได้เร็ว



ถ้าเราเจริญเมตตาบ่อยๆ คุณธรรมจะไปได้เร็ว
เทคนิคง่ายๆ เลย คนที่ภาวนาแล้วไม่ค่อยไปไหน
..จิตของบุคคลนี้ไม่ค่อยเจริญเมตตา
เมตตาน้อย กุศลจิตมันไม่อาจตั้งได้
พอมีคลื่นกระแสจิตมากระทบ
โลภ โกรธ หลง เข้ามาพัด ทลายอีกแล้ว
แต่ถ้าเราเจริญเมตตาภาวนา มีสติตั้งได้ มีจิตอันรู้อยู่
อาตมาให้เวลา ๓ เดือน ธรรมนี้รุดหน้าไปมากเลยล่ะ

จริงๆ พอความเมตตาได้แผ่ซ่านไปจนทั่วอณูของจิตแล้ว
เรื่องที่คิด คำที่พูด สิ่งที่ทำ งดแล้วซึ่งการเบียดเบียน
การทำลาย การให้ร้าย การอาฆาตพยาบาท
นี่มันคืออาการของการดำริชอบ
เจริญอยู่ในอริยมรรคแล้วนะ
เห็นไหม มันสำคัญ

พระอาจารย์สมชาติ ธมฺมโชโต

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา