เหยื่อที่ล่อให้ติดกับดักความทุกข์
รูป เสียง กลิ่น รส และสิ่งสัมผัส
อันยั่วยวนใจนั่นแหละ
พระพุทธองค์ตรัสเรียกว่า
“โลกามิส - เหยื่อของโลก”
ผู้ไม่กำหนดรู้โทษของเหยื่อเหล่านี้
เข้าไปเกี่ยวข้องอย่างตะกละตะกลามลุ่มหลง
ผูกพันย่อมถูกเบ็ด คือ ความทุกข์
เกี่ยวเอาจนไม่อาจดิ้นให้หลุด
เพื่ออิสรภาพของตนได้
ต่อแต่นั้นก็หยั่งลงสู่ทุกข์ (ทุกฺโขติณฺณา)
มีทุกข์ดักอยู่เบื้องหน้า (ทุกฺขปเรตา)
คร่ำครวญอยู่ว่าทำอย่างไรหนอ
เราจักพ้นทุกข์นี้ได้
ผู้สละโลก คือท่านผู้สละเหยื่อของโลก
ไม่ติดเหยื่อของโลก
เป็นผู้อันโลกจะครอบงำย่ำยีมิได้
ย่อมเที่ยวไปในโลกได้อย่างเสรี
เหมือนเนื้อที่ไม่ติดบ่วงของพรานไพร....
อ.วศิน อินทสระ
Image by Lee_seonghak from pixabay
