หัวใจหลักในการปฏิบัติธรรม คือ
รู้สึกตัว หรือรู้เนื้อรู้ตัว
พ้นออกจากโลกของความคิดปรุงแต่ง
ไม่ตามเข้าไปในความคิด
ไม่ให้ความคิดหลอกเรา
แล้วก็ รู้จักสภาพจิตใจที่มันเป็นปกติ
ซึ่งเป็นสภาพที่อยู่กับเราเสมอ
อยู่กับเราตลอดเวลา สภาพเดิมแท้…
สภาพไร้กิเลส สภาพไร้ราคะ
ไร้โทสะ ไร้โมหะ สภาพบริสุทธิ์…
เราทำแค่นี้แหละ
ความเป็นพุทธะ…ความเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น
ผู้เบิกบาน มันเบ่งบานออกมาเอง
มันทำงานของมันเอง เป็นธรรมชาติ
Camouflage
Image by Pexels from pixabay
