หน้าที่ของการปฏิบัติคือ
การเข้าไปเรียนรู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง
ไม่ได้มีหน้าที่ไปบังคับ
จริงอยู่ว่า เป้าหมาย หรือผลลัพธ์ ผลสุดท้ายก็คือ
สามารถจะดับไปสิ้นเชิง
แต่ว่าวิธีการปฏิบัติไม่ต้องไปคิดให้มันดับ
แต่ทำหน้าที่ให้ถูกต้องคือเรียนรู้
กับสภาพธรรมเหล่านั้นตามความเป็นจริง
เขาเกิดอย่างไร เขาปรากฏอย่างไร เขามีเหตุมีปัจจัยอย่างไร
แสดงอาการอย่างไร ก็ดูเขาไปอย่างนั้น
ดูเขาด้วยความวางเฉยเป็นวิธีการดับ
แต่ถ้าดูด้วยการไม่วางเฉย
ก็จะไม่ใช่เอาน้ำไปดับอย่างเดียว
แต่เอาเชื้อเพลิงเติมเข้าไปด้วย
ถ้าใช้น้ำด้วยน้ำมันด้วย ก็เลยดับได้ยาก
หรืออาจดับไม่ได้ ฉะนั้นต้องดูด้วยความวางเฉย
การดูด้วยความวางเฉยจะเป็นเหมือนน้ำล้วนๆ
เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการดับไฟ
พระอาจารย์สุรศักดิ์ เขมรังสี
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
