วิธีปฏิบัติแบบลัดสั้น
คือเชื่อในคำสอนของพระพุทธเจ้า
เชื่อลงไปเลยว่ามันไม่มีเราตั้งแต่ทีแรก
ต่อมามันมีเหตุมีปัจจัย มันก็เกิดเป็นเราขึ้นมา
ธาตุพ่อธาตุแม่ผสมกัน จิตวิญญาณมาอาศัย
โตขึ้นๆ มีขันธ์ห้าขึ้นมา
ก็หลง หลงยึดขันธ์ห้ามาเป็นเรา
พอสาวเข้าไปจริง ๆ
กายก็ไม่ใช่ จิตก็ไม่ใช่
มันไม่มีเรา!
มันเป็นแค่กระบวนการของธรรมชาติ
เกิดแล้วดับหมด..ไม่ว่ากายไม่ว่าจิต..
มันจึงเป็นเราโดยสมมติ
เพราะฉะนั้นถ้าไม่เข้าใจ
มันเอาเราไปปฏิบัติ มันยากเลยนะ
เพราะมันจะมีความอยากขึ้นมา
เราจะเอาอย่างโน้นไม่เอาอย่างนี้
จะเอาสติจะเอาสมาธิจะเอาปัญญา
มันถูกหรือมันผิด
เราจะไปละโน่นละนี่
มีเราหมดเลย!!
โอ๊ยมันมีเราแล้ว แล้วจะไปละได้ยังไงล่ะ
ต้องเชื่อคำสอนของพระพุทธเจ้าลงไปว่าไม่มีเรา!
แล้วก็ดูว่ามันมีเหตุ...ก็เกิดขึ้น
หมดเหตุ...ก็ดับไป....อะไรโผล่มา..
ไม่ใช่! ไม่ใช่เรา!! ดูเฉย ๆ
แค่อย่างเนี้ยมันจะเบาสบายทันทีเลยนะ
อะไรโผล่มาก็ช่าง_มันไม่ใช่เรา!
ใส่ความจริงเข้าไปมันไม่ใช่เราเนี่ยมันเป็นสัมมาทิฏฐิ
มันจึงจะเป็นทางออกนะ
ความไม่มีเราคือทางออก
ความจริงนี่แหละ
ที่ทำให้จิตเราสามารถออกจากความหลงนี้ได้
แต่ถ้าเราหลงว่าเป็นเราๆ มันออกไม่ได้
.
พระอาจารย์ครรชิต สุทฺธิจิตฺโต
Image by NickyPe from pixabay
ที่มา : เพจมนษิธาร Monsitharn
(บ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา เดิม)
