นั่นไม่ใช่มรรคแห่งพุทธะ


ตราบใดที่ผู้เรียนรู้และปฏิบัติธรรม 
ยังมองเรื่องกิเลสพันห้าตัณหาร้อยแปด
รวมทั้งมารทั้งหลาย
เป็นสิ่งภายนอกมากระทำต่อตนเอง
นั่นคืออวิชชา (ความไม่รู้จริง) โมหะ (ความหลง)
เพราะนั่นย่อมทำให้เขาไม่อาจ
มองกลับมาที่ตนเองเพื่อแก้ไข
หรือจัดการกับความไม่รู้ภายในจิตตน
แต่กลับมุ่งไปจัดการภายนอก 
นั่นไม่ใช่มรรคแห่งพุทธะ

พระอาจารย์ครรชิต อกิญจโน

Image by lizzymay from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


 

การปฎิบัติต้องเป็นไปอย่างฉับพลัน


การปฎิบัติต้องเป็นไปอย่างฉับพลันหรืออึดใจเดียว...
คือการไม่ขึ้นอยู่กับความคิด ไม่เข้าไปในความคิด 
และไม่มุ่งขจัดความคิด 
ทันทีที่มีสภาวะรู้สึกตัวเช่นนั้นถือว่า 
เป็นทุกอย่างแห่งการปฏิบัติ หรือว่า 
เป็น ศีล สมาธิ ปัญญาโดยเบ็ดเสร็จ 
คือ ปล่อยให้สภาพที่เป็นแล้ว 
ได้ทำงานตามธรรมชาติของมันเป็น
ไม่มีแม้การกำหนด คือ 
ปล่อยให้สภาพที่เป็นอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น 
เพียงแค่ประคองไม่ให้เข้าไปในความคิด 
เท่านั้นเป็นพอ 

ท่านเขมานันทะ

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


Image by lizzymay from pixabay