ถ้าจิตว่างรู้ที่ความว่าง ถ้าจิตคิดรู้ที่ความคิด

ถ้าหากว่าท่านผู้ใดขี้เกียจ 

หรือไม่มีอะไรจะคิด

ก็ให้กำหนดจิตรู้ที่จิตเฉยๆ 

ถ้าจิตว่างรู้ที่ความว่าง 

ถ้าจิตคิดรู้ที่ความคิด 

ว่างรู้ที่ความว่าง 

คิดรู้ที่ความคิด 

ไล่ตามกันไปอย่างนี้ 

เมื่อเราฝึกหัดจนคล่องตัว จนชำนิชำนาญ 

ทีหลังเราอาจจะไม่ได้ตั้งใจกำหนดรู้

อารมณ์จิตหรือความคิด 

สติก็ทำหน้าที่ตามรู้คอยควบคุม 

เมื่อมีสติสัมปชัญญะ จิตของเราก็รู้ว่า

อะไรดีอะไรชั่ว อะไรผิด อะไรถูก 

มันจะรู้ของมันขึ้นมาเอง..

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

Image by NiklasErnst from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

https://www.facebook.com/Jaturataweep/

 

ทุกข์เพราะไม่รู้ทันความคิด

คนเราไม่ได้ทุกข์เพราะความคิด

แต่ทุกข์เพราะไม่รู้ทันความคิด

ที่สำคัญแยกแยะไม่เป็น

ระหว่างความคิดที่มันคิดขึ้นเอง

กับความคิดที่เราตั้งใจคิด

ซึ่งถ้าเรารู้ทันความคิดที่มันคิดขึ้นเอง

เราจะเห็นกลไกการทำงานของขันธ์

ไม่ว่าจะเป็นสัญญาขันธ์. สังขารขันธ์ 

ซึ่งแน่นอนว่าการมองเห็นอย่างนั้น

จะทำให้เราเห็นตามความเป็นจริง

และยิ่งกว่านั้น เราจะเห็นอาการ

ของการหลงเข้าไปยึดมั่นถือมั่น

มีตัณหาอุปาทานกับความคิดที่มันเกิดขึ้น. 

อันนั้นต่างหากที่ทำให้เราเป็นทุกข์   

เพราะถ้าเราไปเข้าใจว่าเราทุกข์เพราะความคิด

เราก็จะมุ่งสู่การพยายามไม่คิดหรือกดข่มความคิด

ซึ่งมันเป็นหนทางที่ผิด

แต่ถ้าเราเข้าใจว่าเราทุกข์

เพราะเราไม่รู้ทันความคิด

เราก็จะมุ่งสู่การเจริญสติเรียกว่าเจริญมรรค 

เพื่อให้ความรู้สึกตัวนั้นไปรู้เท่าทันตามความเป็นจริง

พระอาจารย์ครรชิต อกิญจโน

Image by KELLEPICS from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

https://www.facebook.com/Jaturataweep/