การภาวนา เป็นเรื่องของการบำเพ็ญ
เพื่อความสุข ไม่ใช่เพื่อความทุกข์
แม้จะมีความยากลำบากบ้าง ก็อย่าท้อถอย
ให้เห็นเป็นธรรมดา ของการจะทำสิ่งมีค่าให้เกิดขึ้น
หลวงปู่สิม พุทธาจาโร
ภาวนาเอาให้รู้อย่างเดียว
เป็นนักภาวนา ให้ภาวนาเอาให้รู้อย่างเดียว ใจเรามันชั่ว ปัญญาตัวรู้นี่แหละทำให้เราฉลาด อย่าเอาหลายอย่าง เอาตัวรู้อย่างเดียว จับปลาหลายมือ มันก็คว้าน้ำเหลว จับรู้อย่างเดียว หายใจเข้าก็รู้ หายใจออกก็รู้
หลวงปู่ท่อน ญาณธโร
สติเป็นเครื่องกำหนดพระพุทธศาสนา
“เป็นชาวพุทธแค่ไหน?”
ฝรั่งมาถามอาตมาว่า คนไทยเป็นพุทธ ๙๕% แต่ทำไมสังคมไทยจึงเต็มไปด้วยความเห็นแก่ตัวและการเอารัดเอาเปรียบ เราตอบเขาได้เลยว่า “วันหนึ่งๆ คนไทยส่วนใหญ่เป็นพุทธไม่กี่นาทีหรอก”
ให้พวกเราพิจารณาโทษของการไม่มีสติและคุณของการมีสติให้เห็นชัด สติเป็นเครื่องกำหนดพระพุทธศาสนา สติอยู่ พระศาสนาอยู่ สติไม่อยู่ พระศาสนาก็ไม่อยู่ มองในแง่นี้อาจพูดได้ว่า ขณะที่เราครองสติ เราเป็นชาวพุทธ ขณะใดที่สติหลุดไป เรากลายเป็นเดียรถีย์คนนอกศาสนา
หนทางปฏิบัติจึงอยู่ที่ความเพียรในชีวิตประจำวัน เราควรเป็นชาวพุทธให้มากที่สุด เป็นคนนอกศาสนาให้น้อยที่สุด เรามีทางเลือกอยู่ตลอดเวลาระหว่างการ “คิดพุทธ” และ “คิดผิด”
ชยสาโรภิกขุ
การปล่อยวางความยึดมั่นเป็นจุดมุ่งหมายของศาสนธรรม
การปล่อยวางความยึดมั่นในวัตถุและอารมณ์ต่างๆ เป็นจุดมุ่งหมายของศาสนธรรมโดยแท้ แม้ธาตุขันธ์ยังต้องอาศัยสิ่งเหล่านั้นอยู่ ก็ไม่จำเป็นต้องยึดถือแบกหามเสียจนหนักอึ้งตลอดเวลา จนหาอิสระทางจิตใจไม่ได้ คนเราย่อมเป็นทุกข์กันตรงนี้ มิได้เป็นทุกข์เพราะความไม่มีกิน ไม่มีใช้ แต่เป็นทุกข์เพราะมีมากน้อยเท่าไร ก็ยึดมั่นเหนียวแน่นต่างหาก ลูกศิษย์พระพุทธเจ้ามีทางรู้ และปล่อยวางภาระ คือความยึดถือเหล่านี้ได้โดยลำดับและได้โดยเด็ดขาด
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
ผู้หวังร่มเงาพระศาสนา ไม่จำกัดว่าอยู่ที่ไหน
ผู้หวังพึ่งร่มเงา
ของพระพุทธศาสนา
จึงไม่จำกัดว่าจะอยู่ที่ไหน
แม้ว่าที่ที่นั้นจะปราศจาก
โบสถ์ เจดีย์ วิหาร
แต่ถ้าได้เว้นชั่ว ประพฤติดี
และทำจิตใจให้สะอาดแล้ว
ได้ชื่อว่าอยู่ใต้ร่มเงา
พระพุทธศาสนา
ทุกสถานที่ดังนี้แล
หลวงปู่จันทร์ กุสโล
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)