จิตส่งออกนอก ไม่หวั่นไหว เป็นมรรค



ตามสภาพที่แท้จริงของจิต ย่อมส่งออกนอก
เพื่อรับอารมณ์นั้นๆ โดยธรรมชาติของมันเอง
ก็แต่ว่า ถ้าจิตส่งออกนอกได้รับอารมณ์แล้ว
จิตเกิดหวั่นไหวหรือเกิดกระเพื่อมไปตามอารมณ์นั้น เป็นสมุทัย
ผลอันเกิดจากจิตหวั่นไหวหรือกระเพื่อมไปตามอารมณ์นั้นๆ เป็นทุกข์
ถ้าจิตที่ส่งออกนอกได้รับอารมณ์แล้ว แต่ไม่หวั่นไหว
หรือไม่กระเพื่อมไปตามอารมณ์นั้นๆ มีสติอยู่อย่างสมบูรณ์ เป็นมรรค
ผลอันเกิดจากจิตไม่หวั่นไหว หรือไม่กระเพื่อม
เพราะมีสติอยู่อย่างสมบูรณ์ เป็นนิโรธ
พระอริยเจ้าทั้งหลายมีจิตไม่ส่งออกนอก จิตไม่หวั่นไหว
จิตไม่กระเพื่อม เป็นวิหารธรรม จบอริยสัจ ๔

หลวงปู่ดูลย์ อตุโล

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในกาย ใจจะอยู่กับปัจจุบัน



จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

สำหรับผู้มุ่งหวังต่อแดนพ้นทุกข์



สำหรับผู้มุ่งหวังต่อแดนพ้นทุกข์ 
การเมตตาจิตใจของตัวเองและคนอื่นเป็นสิ่งสำคัญ 
การบำรุงรักษาจิตใจของตัวเองให้อยู่เหนือความโลภ-โกรธ-หลงเป็นสิ่งสำคัญ 
การแผ่เมตตาด้วยกระแสจิตใจเป็นสิ่งสำคัญ 
การให้อภัยทานเป็นสิ่งสำคัญ 
การกำหนดให้มีความรู้สึกอยู่ก็ยิ่งเป็นสิ่งสำคัญ 
ฉะนั้นขอให้พวกเราทั้งหลายกำหนดสติลงเต็มที่
ทำความ..รู้สึกอยู่ รู้สึกอยู่ รู้สึกอยู่

พระอาจารย์ชายแดน สีลสุทโธ

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา


ความทุกข์เกิดขึ้นเพราะเราไม่เห็นความคิด



ความคิดเป็นธรรมชาติทางนามธรรมชนิดหนึ่ง 
ซึ่งมีอิทธิพลอย่างสำคัญต่อวิถีชีวิตและจิตวิญญาณของเรา 
เราคุ้นเคยและอยู่กับความคิดเกือบตลอดเวลา 
แต่เราแทบจะไม่รู้จักความคิดและกลไกการทำงานของมันในตัวเราเลย 
ทั้งนี้เนื่องจากความคิดนั้นมีความเร็วกว่าแสงฟ้าแลบและไหลต่อเนื่องเหมือนสายน้ำ 
ความคิดมีสองประเภท 
ความคิดชนิดหนึ่ง มันเกิดขึ้นมาแวบเดียวมันไปเลย 
ความคิดชนิดนี้มันนำโทสะ โมหะ โลภะเข้ามา 
ความคิดอีกอย่างหนึ่ง เป็นความคิดที่เราตั้งใจคิดขึ้นมา 
ความคิดชนิดนี้ไม่นำโทสะ โมหะ โลภะเข้ามา 
เพราะความคิดชนิดนี้เราตั้งใจคิดขึ้นมาด้วยสติปัญญา 
ความทุกข์เกิดขึ้นเพราะเราไม่เห็นความคิด 
แต่ตัวความคิดจริงๆ นั้นมันไม่ได้มีความทุกข์ 
สาเหตุที่มันมีความทุกข์เกิดขึ้นคือ 
เมื่อเราคิดขึ้นมา เราไม่ทันรู้ ไม่ทันเห็น ไม่ทันเข้าใจความคิดอันนั้น 
มันก็เลยเข้าไปในความคิด เป็นโลภ เป็นโกรธ เป็นหลงไป 
แล้วมันก็นำทุกข์มาให้เรา 
เมื่อเราไม่รู้วิธีแก้ไข มันก็คิด คิดอันนั้น คิดอันนี้ 
คนเราจึงอยู่ด้วยทุกข์ กินด้วยทุกข์ นั่งด้วยทุกข์ นอนด้วยทุกข์ 
ไปไหนมาไหนด้วยทุกข์ทั้งนั้น 
เอาทุกข์นั่นแหละเป็นอารมณ์ไป 
แต่ถ้ามาเจริญสติให้รู้เท่าทันความคิด 
พอดีมันคิดปุ๊บ..ทันปั๊บ คิดปุ๊บ..ทันปั๊บ มันไปไม่ได้ 
มันจะทำให้จิตใจของเราเปลี่ยนแปลงที่ตรงนี้ 
ความเป็นพระอริยบุคคลจะเกิดขึ้นที่ตรงนี้ 
หรือเราจะได้ต้นทางหรือกระแสพระนิพพานที่ตรงนี้..

หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา