การเข้าไปอาศัยในภพ – ชาติ – ทุกข์ฯ


การเผลอไหลเข้าไปอาศัยอยู่ใน
ความคิดปรุงแต่ง
คือการเข้าไปอาศัยในภพ – ชาติ – ทุกข์ฯ
เผลอเพลินไปในการปรุงแต่งด้วยเจตนาใด
ในขณะนั้นจะลืมความจริงของกาย – ใจ
ว่าไม่ใช่ตัวตน
แต่จะหลงอยู่ในเวทนาอารมณ์จากเจตจำนงนั้น
การเข้าไปอาศัยอยู่ในเจตนา
คือกรรมภพ – ชาติ
จึงพ่วงเอาโสกะความคร่ำครวญ
ทุกข์โทมนัสคับแค้นใจ
ครั้นมีสติหลุดออกมารู้สึกตัว
ถึงตัวใจที่ปกติอยู่ก่อน
ความคิดจากเจตนานั้นจึงดับ
คือกรรมภพดับ – ชาติดับ
ความคร่ำครวญรำพึงรำพัน
ทุกข์คับแค้นใจจึงดับ

พระอาจารย์อำนาจ โอภาโส

Image by cristinaureta from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา



การอยู่ในโลกด้วยความเป็นอิสระ


ถ้าเราอยู่ในความว่างเปล่าหรือความสงบได้ 
ก็เรียกว่าเป็นการอยู่ในโลกด้วยความเป็นอิสระ 
แล้วก็เจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ 
เสร็จอยู่ในตัวเอง 
แม้จะไม่มีการอยากได้ อยากปรารถนา 
แต่สิ่งเหล่านี้มีขึ้นมาตามธรรมชาติของมัน 
เพราะสิ่งแวดล้อมทั้งหลาย มันไม่มีฤทธิ์อำนาจอะไร 
ที่จะจูงใจให้ไปหลง ไปติด 
มันก็เลยเป็นทาสสำหรับให้เราใช้ 
จิตใจก็เป็นอิสระได้ด้วยเหตุนี้ 
ฉะนั้นการมีชีวิตอยู่ในโลก 
จะต้องอยู่อย่างมีอิสระเสรี
ให้มากที่สุดที่จะมากได้ 
โดยไม่ต้องไปหลงเหยื่อโลกทุกๆ ชนิด 
สำหรับผู้มีสติปัญญาแล้วจะต้องอ่านโลกออก 
เมื่ออ่านโลกออกแล้วก็ไม่ถูกหลอกนั่นเอง 
ไม่ว่าใคร ถ้ายังอ่านโลกไม่ออก 
ยังเห็นว่าเที่ยง สุข มีตัวตนแล้ว 
ก็จะถูกดึงไปสู่ความทุกข์นั่นเอง 
ถ้าอยู่ในโลก โดยไม่ติดโลก ไม่หลงโลก 
จะเป็นชีวิตที่มีอิสระได้ด้วยอาการอย่างนี้

ท่าน ก.เขาสวนหลวง

Image by Free-Photos from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา