อุเบกขาต่างจากความเฉยเมย
ตรงที่มีความตื่นรู้อยู่ตรงนั้น
ความเฉยเมยแบบไม่ยินดีไม่ยินร้าย
จะเป็นการไม่ยอมรับ ไม่ยอมคิด ไม่อยากยุ่ง
ซึ่งเป็นอาการของโมหะ
ส่วนอาการอุเบกขาของจิต
ที่เจริญในธรรมคือ รู้เห็น เห็นชัด
แต่จิตใจไม่หวั่นไหว
พระอาจารย์ชยสาโรภิกขุ
Image by DarkWorkX from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
