จิตย่อมพ้นจาก สงบและฟุ้ง


ทั้งความสงบ 
และ ความฟุ้งซ่านวุ่นวาย
เป็นสิ่งที่เราให้ค่าเอง
แล้วเกิดความชอบใจ ไม่ชอบใจ
ในความรู้สึกเหล่านั้น
ทั้งสงบและฟุ้งนั้น
ถ้าเราเข้าใจว่า เป็นเพียงอาการของจิต
รู้ว่าเป็นสิ่งบางสิ่ง ที่มีเกิดดับ
จิตย่อมพ้นจาก สงบและฟุ้ง
ทรงอยู่กับรู้ได้เอง

พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต

Image by Nennieinszweidrei from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

https://www.facebook.com/Jaturataweep/




 

คนที่คุ้นเคยกับความรู้สึกตัวเสียแล้ว ..


..ที่จริงภาวะปกติที่เราเป็นอยู่นี่สำคัญมาก 
ต้องแนบแน่นสนิทสนมจนคุ้นเคยดี 
คุ้นเคยกับภาวะปกติ
ภาวะที่ไร้โทสะ โลภะ โมหะนี้ 
ที่นี้พอ..มันเกิด จิตมันจะไม่เอาเอง..
มันคุ้นกับของที่มันแนบแน่น 
มันไม่อยากยุ่งกับสิ่งที่แปลกปลอมเข้ามา..
คนที่คุ้นเคยกับความรู้สึกตัวเสียแล้ว 
ต่อให้จมในกองกิเลสก็ไม่ติดกิเลส..

ท่านเขมานันทะ

คัดย่อจาก เพจเขมานันทะ คุรุอภิวาท

Image by Nennieinszweidrei from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

https://www.facebook.com/Jaturataweep/