เมื่อ ปล่อยวาง “ความปรุงแต่ง”
และไม่โหยหา “ความไม่ปรุงแต่ง”
ก็ สิ้นยึด ทั้งสังขารและวิสังขาร
จึงพบ ใจที่เป็นพุทธะ
ใจที่ รู้จริง รู้แจ้ง รู้พ้น
สิ้นอวิชชา กิเลสตัณหา
หลวงตาณรงศักดิ์ ขีณาลโย
Image by Henryphoto from pixabay
โดยนัยนี้ ความสุขก็เกิดขึ้นเอง
มนุษย์ส่วนใหญ่มักจะปล่อยให้ความอยาก
ความดิ้นรนออกหน้าแล้ววิ่งตาม
เหมือนวิ่งตามเงาของตนเองในเวลาบ่าย
ยิ่งวิ่งตาม ก็ดูเหมือนเงาจะห่างตัวออกไปทุกที
ทุกคนต้องการและมุ่งมั่นในความสุข
แต่ความสุขก็เป็นเหมือนเงานั้นเอง
ความสุขมิใช่เป็นสิ่งที่เราจะต้องแสวงหาและมุ่งมอง
หน้าที่โดยตรงที่มนุษย์ควรทำนั้นคือ
การมองทุกข์ให้เห็น พร้อมทั้งตรวจสอบ
พิจารณาสาเหตุแห่งทุกข์นั้น
แล้วทำลายสาเหตุแห่งทุกข์เสีย
โดยนัยนี้ ความสุขก็เกิดขึ้นเอง
พระอานนท์พุทธอนุชา
โดย อาจารย์วศิน อินทสระ
Image by NIL-Foto from pixabay
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)