ความว่าง เป็นอรูปฌานก็มี ไม่เป็นก็มี
ที่ไม่เป็น (อรูปฌาน) นั้นคือ
ความว่างจากเรา จากเขา จากสัตว์ จากบุคคล
นั้นมันเป็นว่างที่มีปัญญารู้ชอบ
เรียกว่ารู้ตามเป็นจริงแห่งปัญญา
และก็ไม่สำคัญว่าว่างนั้นเป็นตน ตนเป็นว่างด้วย
ถ้าไม่สำคัญอย่างนั้น กิเลสก็แตกกระเจิงไปหมดแล้ว
ไม่ใช่อรูปฌานเลย ที่เป็นอรูปฌานนั้น
เพราะไม่มีปัญญาเห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
สัมปยุตอยู่ในขณะเดียวก็เลยกลายเป็นอรูปฌาน
อรูปฌาน ๔ นั้นโดยใจความคือไม่เห็นอนัตตาธรรมนั่นเอง
และก็เข้าใจว่าอรูปฌานนั้นเป็นของเที่ยง เป็นสุข เป็นตัวตนอยู่...
หลวงปู่หล้า เขมปตฺโต
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
