ใจไม่สงบก็เพียงแต่ใจไม่สงบ ใจสงบก็เพียงแต่ใจสงบเท่านั้น
ต้องมีสติอยู่ในขณะนั้น ยินดียินร้ายไม่ได้ อย่าไปเสวย
“สักแต่ว่า” ท่านสอนให้ “รู้”
ความไม่สงบ อะไรเป็นเหตุ
ความไม่รู้แจ้งในจิตของเรา ท่านหมายถึง อวิชชา
เมื่อไม่รู้ชัดในจิต อะไรเกิดขึ้นที่จิต มันยึดติดทั้งนั้น..
ถ้าหากเห็นชัดในจิตแล้ว อะไรเกิดขึ้นในจิต ก็สักแต่ว่า
ของเกิดมาดับ ก็มันเห็นชัดๆ สิ่งที่มันเกิดขึ้นแล้วดับไป
แล้วเราจะไปยึดสิ่งที่เกิดขึ้นว่าเป็นเราได้อย่างไร ?
หลวงปู่แบน ธนากโร
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา