คนที่วางเป็น ไม่ใช่ไม่ทำอะไรเลย
ใช้ชีวิตได้ตามปกติ ตามหน้าที่
ด้วยความไม่ยึดติด ไม่เหนื่อย ไม่ท้อ
เพราะไร้ในท่ามกลาง..!
เมื่อ"วางเป็น" ก็อยู่เย็นเป็นสุข
ทีนี้เราอยู่ที่ไหน
เราก็มีชีวิตที่มีความสุข
เพราะเราวางเป็น !...
คนที่ใจวางได้
กลับมีพลังที่จะต่อสู้กับชีวิตมากกว่าเดิม
เพราะทำด้วยความไม่ยึดติด
ไม่รู้สึกเหนื่อย ไม่รู้สึกท้อ
ตราบใดที่ยังมีหน้าที่ มีร่างกายอยู่
ก็ทำไปตามสมควร
แต่ใจ จะเรียกว่า "ไร้ในท่ามกลาง"
คือไร้ตัวตนเลย จิตว่างจากตัวตน
ภายนอกจะวุ่นวายอย่างไร ก็วุ่นไป
ข้างในไม่วุ่นด้วย ! จะเป็นแค่ตื่นรู้
ไม่อะไรกับอะไรเลย
นั่นแหละ ..! สภาวะของการปฏิบัติธรรม
พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
Image by Kranich17 from pixabay
