มนุษย์สนใจแต่ตัวรู้ ซึ่งมาจากคุรุผู้รู้ จากผู้อื่น
น้อยคนนักที่จะค้นพบด้วยตัวเอง
ว่าตามๆ กันมา กลายเป็นกรอบความคิด
กรงขังเราเอง
ทุกๆ เรื่อง เราคิดว่า เรารู้ว่า เราเห็นว่า
อย่างที่เราคิดนั่นถูก ใช่หรือไม่ใช่
พอเชื่อสิ่งใด ใจท่านก็จะปิด ทั้งโลก
อยู่แต่สิ่งที่เธอเชื่อ
และก็เกิดอีกฝั่งโดยปริยาย
คือ ปฎิเสธ หรือ ไม่เชื่อ ขึ้น
ถึงแม้นเธอ ไม่เชื่อ นั้นก็ยึดในความไม่เชื่อ
ทั้งตัวรู้ และ สิ่งถูกรู้ ก็ไม่หมายเอาทั้งคู่
เพราะทั้งสองสิ่งนี้
ขนสัตว์โลก พาเวียนเกิดเวียนตายมาแล้ว
นับชาติไม่ถ้วน
อวิชชา ไม่ใช่แค่ความไม่รู้
แต่ อวิชชา คือ ทุกสิ่งที่ไปรู้แล้วไปยึดเป็นเจ้าของ
พระอาจารย์ปกรณ์นันทน์ ฐิตธัมโม
Image by Wolfgang_Hasselmann from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา