เราอย่ามุ่งเอาความสงบ อย่ามุ่งหนีฟุ้งซ่าน
ไม่อย่างนั้นมันจะเป็นสังโยชน์ผูกไว้
ถ้ามุ่งหนีความฟุ้งซ่าน
มันก็จะเป็นสังโยชน์ตัวหนึ่ง
ผูกเราไว้ให้ไม่ชอบมัน
พอรักสงบมันก็จะผูกเราไว้อีก
ผูกเราไว้ให้ไปรักมัน
รักหรือเกลียดมันก็เท่ากันแหละ
มันเป็นสังโยชน์ผูกเราไว้พอกันเลย
ผูกจิตเราไว้เหมือนกัน
สงบหรือฟุ้งซ่านก็ผูกเราได้เท่ากัน
แต่ที่หนักกว่านั้น คือโดยมาก
คนจะนึกว่าสงบมันดีกว่า
นั่นแหละที่มันผิดหนักกว่าเดิม
ดังนั้น เป็นคนดีนักก็ไม่ดีเท่าไหร่
มันจะผิดหนักกว่าคนชั่วด้วยซ้ำไป
เพราะคนชั่วอย่างน้อยก็พอรู้จักว่าตัวเองผิด
ส่วนคนดีบางทีไม่รู้ว่าตัวเองผิด
การไม่รู้ว่าตัวเองผิดนั่นแหละ
มันผิดหนักกว่าคนรู้ตัวเองอีก
อ.สุภีร์ ทุมทอง
Image by StockSnap from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
