พวกที่หลงโลกก็มีหลงอยู่ ๔ ประการ
๑. หลงของไม่เที่ยงว่าเป็นของเที่ยง
คือหนังหุ้มอยู่โดยรอบที่สมมติว่าเป็นเราๆ นี้
๒. หลงของเป็นทุกข์ว่าเป็นสุข
คือหนังหุ้มอยู่โดยรอบนี้อีกล่ะ
๓. หลงของไม่ใช่ตัวตนว่าเป็นตัวตน
เอาจริงๆ จังๆ จนแกะไม่ได้คลายไม่ออก
๔. หลงหนังหุ้มอยู่โดยรอบ
อันเป็นของบูดราเปื่อยเน่า
ว่าเป็นของสวยงาม
ถ้าเราไม่หลงสิ่งเหล่านี้แล้ว
ภพชาติของเราก็จบใน ณ ที่นี้เอง
จะภาวนาหรือไม่ภาวนา
มันก็จบอยู่ในตัวแล้ว
แม้จะภาวนา ๗ วัน ๗ คืน
ไม่กินอาหารก็ตาม
ถ้าหากว่าหลงของ ๔ ประการ
ดังกล่าวมาแล้วนี้อยู่
ก็ยังข้ามภพข้ามชาติไม่ได้
หลวงปู่หล้า เขมปตฺโต
Image by lumina_obscura from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
