การมีสติ รู้กาย รู้ใจอย่างต่อเนื่องตลอดทั้
จากสติธรรมดากลายเป็นมหาสติ
กลายเป็นธัมมะวิจยะคือวิจัย
จิตจะเห็นรูปเห็นนามตามความ
พระอาจารย์ชานนท์ ชยนนฺโท
ความสงบเกิดได้จากการฝึกละอารมณ์
ความสงบไม่ใช่ความที่หยุดคิด...
ความสงบเกิดได้จากการฝึกละอารมณ์
การฝึกละอารมณ์ทำได้โดยการเอาจิตมาไว้กับกาย
ด้วยการอยู่กับปัจจุบันขณะ รู้ลมเข้าลมออก
หรือรู้อิริยาบถที่กำลังเป็นอยู่
หรือรู้สิ่งที่กำลังทำอยู่
เมื่อหลงคิดก็ดึงกลับ ละอารมณ์ความหลงเพลินคิดทุกๆ ขณะ
ทำบ่อยๆ ทำให้มาก เจริญให้มาก
จิตจะสบายหลุดพ้นจากเครื่องติดข้อง
ความเศร้าหมองจะคลายตัวหายไปจากใจ
ครูบาไตรภพ วัดป่าโคกเจริญธรรม
หลงติดในญาณ จะเนิ่นช้าในการบรรลุธรรม
“ญาณ” คือความรู้พิเศษ ที่เกิดขึ้นในระหว่างแห่งความสงบ
เป็นต้นว่า ญาณระลึกชาติได้ ญาณรู้จักเหตุการณ์ในอดีต
ญาณรู้จักเหตุการณ์ในอนาคต
รู้จักวาระจิต ความนึกคิดของบุคคลอื่นเป็นต้น
เหล่านี้ ล้วนแต่เป็นวิชาน่าอัศจรรย์ทีเดียว
แต่ถ้าหากว่าหลง และติดอยู่ในญาณเหล่านี้แล้ว
จะทำให้เกิดความเนิ่นช้า ในการปฏิบัติเพื่อเข้าสู่อริยสัจธรรม
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
ทำสมาธิให้เกิดได้ทุกขณะ
ความเป็นจริง การยืน การเดิน การนั่ง การนอน
ก็เป็นการปฏิบัติทั้งนั้น ทำสมาธิให้เกิดได้ทุกขณะ
สมาธิหมายตรงเข้าไปว่า ความตั้งใจมั่น
การทำสมาธิ ไม่ใช่การไปกักขังตัวไว้
บางคนก็เข้าใจว่า ฉันจะต้องหาความสงบ ...
จะไปนั่งไม่ให้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลย
จะไปนั่งเงียบๆ อันนั้นก็คนตาย ไม่ใช่คนเป็น
การทำสมาธิคือทำให้รู้ ทำให้เกิดปัญญา
ทำให้มีปัญญาสมาธิ
สมาธิ คือความตั้งใจมั่นมีอารมณ์อันเดียว
อารมณ์อันเดียว คืออารมณ์อะไร
คืออารมณ์ที่ถูกต้องนั่นแหละ เรียกว่าอารมณ์อันเดียว
หลวงปู่ชา สุภัทโท
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)