เหตุแห่งความหลุดพ้น

..หากเรายังยินดียินร้าย นั่นหมายถึงว่า 

เราเองยังวนเวียนผูกพันในกามกิเลสทั้งหลาย.. 

ความไม่ยี่หระต่ออะไรๆ หรือใครๆ

อันเป็นความอาลัยอาวรณ์ทั้งหลาย 

เป็นผู้อยู่เอกาไม่มีเครื่องผูก 

นี่แลคือเหตุแห่งความหลุดพ้น..

มายาโลกเป็นเหมือนลมที่พัดผ่าน 

ใครตามคิดติดยึดมั่น 

ชอบใจไม่ชอบใจกับลมนั้น 

ย่อมมิอาจพ้นทุกข์ไปได้เลย.. 

ไยต้องนึกคิดคำนึงหาสิ่งไร้ตัวตน 

เพราะแม้แต่ตัวเองก็หามีไม่

ครูบาไตรภพ วัดป่าโคกเจริญธรรม

Image by shilmar from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

https://www.facebook.com/Jaturataweep/

ความว่างที่แท้จริง

เราไม่ต้องไปสงบความคิดเขาหรอก 

ความคิดเขาจะมีหรือไม่มี 

ใจของเราก็สงบเหมือนเดิม 

ข้างนอกมันมีหมด 

มีความคิดปรุงแต่งเกิดขึ้น 

แต่ข้างใน (ตัวจิต)มันสงบอยู่ 

อันนี้ถึงเป็นความว่างที่แท้จริง 

จึงเห็นได้ชัดเจนว่า ความสงบของจิต 

กับสิ่งภายนอกเหล่านั้นเป็นคนละสิ่งกัน 

ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกันเลย ถึงอยู่ด้วยกัน 

มันก็ไม่เกี่ยวข้องกัน 

เหมือน"น้ำกลิ้งบนใบบัว" 

ซึ่งไม่ติดกัน ไม่เกี่ยวเนื่องกัน 

"มันเป็นความว่างที่ไม่ไปกดไตรลักษณ์" 

ข้างนอกเขาก็เป็นไตรลักษณ์ของเขา 

คือ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป 

เราจะไปห้ามเสียงนี้ไม่ให้เกิด...ห้ามไม่ได้ 

จะไปห้ามอารมณ์ต่างๆ นั้น ไม่ให้มี...ไม่ได้ 

เพราะสิ่งนี้เป็นธรรมอันหนึ่ง 

ลุงหวีด บัวเผื่อน

Image by han2taiwan from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

https://www.facebook.com/Jaturataweep/