จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ทุกข์ไม่ไปหรือใจไม่ปล่อย
ถาม : พระอาจารย์คะ มนุษย์ทุกคนล้วนเกิดมาเคยทำบาป แน่นอนว่าเราไม่มีวันหนีพ้นกรรมนั้นอยู่แล้ว ..เขาบอกว่า เราไม่ควรไปยึดติดกับอดีต แต่คนเราทุกคนมีความทรงจำ ทุกครั้งที่นึกถึงบาปนั้น เราก็จะเป็นทุกข์ แล้วเราก็จะติดอยู่ในวังวนเดิม ในปัจจุบันเราเพียรสร้างความดีและละเว้นบาป แต่ทุกครั้งที่หวนกลับไปนึกถึง ก็จะทุกข์อีก เราจะสามารถทำให้ความทุกข์นั้นมันหมดไปจากใจได้ไหมคะ เพราะความทุกข์นั้นมันก็คล้ายโซ่ตรวนที่ยึดเราไว้ไม่ให้เราไปไหนได้เช่นกัน
ตอบ : พระพุทธเจ้าสอนให้รู้ทันในปัจจุบันขณะ
แต่เราไม่สามารถห้ามความคิดได้
และความคิดก็ชอบไปขุดคุ้ยเรื่องไม่ดีให้ใจพลอยทุกข์ไปด้วยเสมอ
หน้าที่ของเราคือหาหลักยึดให้กับใจ
เช่นพอรู้สึกตัวว่าคิดก็ให้กลับมาอยู่กับลมหายใจเสีย
ความรู้สึกผิดเป็นเรื่องดี
แต่ความรู้สึกทุกข์กับความผิดที่จบไปแล้วเป็นเรื่องไม่ดี
ความทุกข์เกิดจากความคิด
ก็รีบรู้เท่าทันความคิดเสีย
ทุกข์ไม่ไปหรือใจไม่ปล่อยกันแน่
ดูให้ดี
พระอาจารย์มหาวิเชียร ชินวังโส
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
คนส่วนใหญ่ชอบวิ่งตามความคิด
การที่จะภาวนาให้จิตสงบนี้เป็นของที่ทำได้ยาก คนเราจึงไม่ทำกัน ไม่มีใครที่จะดูจิตของตัวที่มันคิดมันปรุงอยู่ทั้งวันทั้งคืน มีแต่วิ่งตามมันเท่านั้น วิ่งตามความคิดความปรุง ที่จะระงับความคิดความปรุงมาเข้าสู่ความสงบนี้ไม่ค่อยมี มีก็เล็กน้อย นักภาวนาเท่านั้นละ ที่จะเห็นความคิดปรุงของตัวเอง ให้พากันตั้งอกตั้งใจ..
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)