ผู้ปฏิบัติธรรมต้องฝึกให้มีประสบการณ์อยู่กับปัจจุบัน

ผู้ปฏิบัติธรรมต้องฝึกให้มีประสบการณ์

อยู่กับปัจจุบัน ฝึกประสบการณ์ทุกๆ วัน 

จะมีครั้งหนึ่งจิตที่มันคิดขึ้นมา 

แล้วเราไม่ปรุงแต่งมัน ปล่อยมันดับเอง 

แค่เราเห็นแว้บเดียว จิตมันจะชุมฉ่ำ ...

มีปีติขึ้นมาทันที

เมื่อเราอยู่กับปัจจุบันชัดเจน เราไม่ปรุงแต่ง

ไม่ยุ่งกับมัน ให้เป็นธรรมชาติ 

การกระทบผัสสะจะหายไป 

จิตมันจะทำงานของมันโดยธรรมดา

หลวงตาสุริยา วัดป่าโสมพนัส 

(ส.มหาปัญโญภิกขุ)

ยิ่งปฏิบัติธรรม ยิ่งเป็นคนธรรมดา

เรายิ่งปฏิบัติธรรมมากขึ้นเท่าไร 

เราก็จะยิ่งเป็นคนธรรมดามากขึ้นเท่านั้น 

ต้องบอกว่า ...“ยินดีต้อนรับสู่ความเป็นคนธรรมดา” 

แล้วจะเห็นทุกสิ่งทุกอย่างเป็นธรรมดาๆ

ชีวิตของเราก็จะธรรมดาเพิ่มขึ้นด้วย 

แต่เดิมเราเคยเป็นคนมีความสำคัญ 

ถ้าปฏิบัติธรรมไปคิดว่าตัวเองสำคัญเพิ่มขึ้น

ไม่ถูก เป็นความสำคัญผิด

อ.สุภีร์ ทุมทอง

ถ้ามุ่งหวังต่อแดนพ้นทุกข์

   ถ้ามุ่งหวังต่อแดนพ้นทุกข์กันจริงๆ แล้ว...

ก็แค่จิตใจดวงเดียว 

รักษาไม่ให้เขากินอารมณ์

พระอาจารย์ชายแดน สีลสุทโธ