ฝึกดูความเปลี่ยนแปลง
อย่าไปเปลี่ยนแปลง ความเปลี่ยนแปลงเสียเอง
เฝ้าดูความปรุงแต่ง อย่าไปปรุงแต่งความปรุงแต่งเสียเอง
เฝ้ารู้สังเกตดูความคิด ไม่ใช่คิดว่าจะสังเกตเฝ้ารู้ตัวรู้
เฝ้ารู้พฤติกรรมของจิต ไม่ใช่ทำจิตให้เป็นพฤติกรรมเสียเอง
เฝ้าดูรู้ความทุกข์ว่าคือความทุกข์
ไม่ใช่ทุกข์ไปกับการเฝ้าดูเฝ้ารู้
อย่างนี้เป็นทุกข์ไปกับทุกข์ ไม่ใช่รู้ทุกข์ว่าคือทุกข์
ฝึกดูเฝ้ารู้ความอยาก
ไม่ใช่เกิดความอยาก ที่จะไม่ให้มีความอยาก
ทันทีที่รู้ว่าความอยากได้เกิดขึ้น
ในขณะนั้นไม่ได้เกิดความอยาก แต่เกิดความรู้
ฝึกดูเฝ้ารู้ความไม่ตั้งมั่นแห่งจิต
ไม่ใช่พยายามบังคับทำจิตให้ตั้งมั่น
ทันทีที่รู้ว่าจิตไม่ตั้งมั่น ในขณะนั้นจิตได้ตั้งมั่นเรียบร้อยแล้ว
เป็นจิตที่ประกอบไปด้วยสติสัมปชัญญะ และสัมมาสมาธิ
สรุป ความตั้งมั่นได้มาจากความไม่ตั้งมั่น
พระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญ
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
