อย่าให้มันหลงฟรีๆ เวลาใดมันหลง “รู้สึกตัว” เข้าไป..
ถ้ามันหลง เป็นความหลง ก็หลงเรื่อยไป
ความหลงก่อเกิดเป็นความหลง ความทุกข์เกิดเป็นความทุกข์ได้
ความโกรธเกิดเป็นความโกรธได้
ถ้าเรา “รู้ซื่อๆ” มันจะเป็นไม่มีค่า
ความหลงกลายเป็นความรู้ไปเลย เป็นปัญญาไปเลย
ปัญหาเป็นปัญญาไปเลย เราฝึกหัดอย่างนี้ ฝึกหัดให้เป็น..
หลวงพ่อคำเขียน สุวัณโณ
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
