เมื่อจิตมีความคิด สติสัมปชัญญะรู้พร้อมอยู่ทุกขณะจิต
ความคิดสะเปะสะปะเหลวไหลนั่นแหละ
จะกลายเป็นปัญญาในสมาธิ
เพราะจิตของเราคิด แล้วจะรู้สึกแต่เพียงสักแต่ว่าคิด
คิดแล้วก็ปล่อยวางไปๆ
เมื่อสติสัมปชัญญะมีพลังแก่กล้าขึ้นกลายเป็นปัญญา
เมื่อมีปัญญาก็สามารถกำหนดหมายรู้ความคิด
ว่าไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา แล้วก็รู้พระไตรลักษณ์ขึ้นมา
ก็กลายเป็นปัญญาในขั้นวิปัสสนาเท่านั้นเอง
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
