การปฏิบัติธรรม คือ การแยกจิตออกจากอารมณ์

"..ถ้าจะกล่าวโดยสรุป 

การปฏิบัติธรรม คือ การแยกจิตออกจากอารมณ์

วิธีการคือ อย่าส่งจิตออกนอก อย่าตามเงาของจิต 

ระวังผัสสะ กระทบปั๊บ ย้อนกลับ มีสติรู้ทัน 

ความคิดมันก็จะหยุด จิตหยุดคิด คือหยุดปรุงแต่ง

ระวังอย่าให้มันก่อรูปความคิด

ความคิดเป็นสังขาร (การปรุงแต่ง) ทั้งนั้นแหละ

สุขก็เป็นสังขาร ทุกข์ก็เป็นสังขาร

สังขารใดๆ ก็ตาม มันไม่เที่ยง เป็นทุกข์

กิจอื่นนอกจากความพ้นทุกข์ไม่มีอีกแล้ว

ทำบ่อยๆ ทำให้มาก ทำได้แล้วจะมีกำลัง

เป็นฆราวาสจะทำให้เกลี้ยง ทำให้ขาว

เหมือนสังข์ที่ขัด มันทำยาก.."

ใจความตอนหนึ่งจากธรรมเทศนา

พระอาจารย์มนตรี อาภสฺสโร

สวนพุทธธรรม ป่าละอู

วันอาทิตย์ที่ 22 มิถุนายน 2557

จงรู้เจริญพระกรรมฐานในทุกๆ ขณะจิต

                                                               คำสอนสมเด็จองค์ปฐม

          คนฉลาดในธรรม เขาเอากายทำงานทางโลก แต่เอาจิตทำงานทางธรรมไปด้วยพร้อมๆ กัน ไม่คิดว่าไม่มีเวลาปฏิบัติกรรมฐาน ตราบใดที่ลมหายใจยังมีอยู่ ไม่ว่าร่างกายจักอยู่ในสถานะใดๆ ก็ตาม จักต้องเรียกได้ว่ามีเวลาปฏิบัติตลอดเวลา ขณะจิตหนึ่งๆ ที่ระลึกได้นั้น จงหมั่นเจริญพระกรรมฐานให้เกิดขึ้นแก่จิต ถ้าหากทำอารมณ์ให้เกิดอย่างนี้จนชินเป็นปกติไม่ได้ ก็จักไปพระนิพพานในชาตินี้ไม่ได้ และจงอย่าผลัดวันประกันพรุ่ง ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง ความตายเป็นของเที่ยง จงรู้เจริญพระกรรมฐานในทุกๆ ขณะจิต อันเป็นปัจจุบันธรรมเพื่อความไม่ประมาทในชีวิต

                                                           ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น
                                              รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน