สมาธิที่เกิดจากการไม่เอาขันธ์ ๕

เวลาเราปฏิบัติสมาธินี่ เราก็อยากจะให้มันสงบตลอด...

ทีนี้พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในจิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน

“เมื่อจิตตั้งมั่น ก็ให้รู้ว่าจิตตั้งมั่น เมื่อจิตไม่ตั้งมั่น ก็ให้รู้ว่าจิตไม่ตั้งมั่น”

พอจิตมันไม่ตั้งมั่น ก็คือมันไม่มีสมาธิ เราก็ไปยินร้าย

พอจิตมันตั้งมั่น มีสมาธิ เราก็ยินดี ก็เลยหลงทั้งคู่ เข้าใจยัง

พระพุทธเจ้าบอกจิตตั้งมั่นก็ให้รู้

จิตไม่ตั้งมั่นก็ให้รู้ มันแค่ความรู้อันหนึ่งเฉยๆ...

มันไม่สำคัญความรู้นั้นเป็นตัวตนเมื่อไหร่

มันไปสู่ความตั้งมั่น ความสงบอีกอันหนึ่ง

ความตั้งมั่น ความสงบตรงนี้ มันเป็นสมาธิโลกุตระนั่นเอง

เป็นสมาธิที่เกิดจากการไม่เอาขันธ์ ๕ นั่นเอง

พระอาจารย์วิชัย กัมมสุทโธ

อภัยทานเป็นบุญสูงสุด

         ..การให้ธรรมทาน แม้จะมากถึง ๑๐๐ ครั้ง ก็ยังได้บุญน้อยกว่าการให้ “อภัยทาน” แม้จะให้แต่เพียงครั้งเดียวก็ตาม การให้อภัยทานก็คือ “การไม่ผูกโกรธ ไม่อาฆาตจองเวร ไม่พยาบาทคิดร้ายผู้อื่นแม้แต่ศัตรู” ซึ่งได้บุญกุศลแรงและสูงมากในฝ่ายทาน เพราะเป็นการบำเพ็ญเพียรเพื่อ “ละโทสะกิเลส” และเป็นการเจริญ “เมตตาพรหมวิหารธรรม”

                                                                                   สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช
                                                                                                  สกลมหาสังฆปริณายก