ทำอะไรก็ให้อยู่กับความรู้สึกตัว


ไม่ว่าอยู่ในอิริยาบถไหน ให้จิตอยู่กับตัว
จะทำอะไรก็ให้อยู่กับความรู้สึกตัว
จะหลับตา ลืมตา ขยับตัว แลเหลียว เหยียด คู้ 
ให้มีความรู้สึกตัว ตัวนี้เป็นตัวยืนเลย
เห็นไหมในพระสูตร ท่านไม่ได้ชี้ ให้ยืดเยื้อ
กายสักแต่ว่ากาย .. ท่านแสดงให้จบเร็วที่สุด
ตาเห็นรูป ก็สักแต่ว่าเห็น  หูได้ยินเสียง ก็สักแต่ว่าได้ยิน
กายได้รับสัมผัส  มีความรู้สึกขึ้นในใจ ก็สักแต่ว่า ..
สักแต่ว่ารู้สักแต่ว่าเห็นแค่นี้ แค่นี้จริงๆ ง่ายๆ !!!

พระอาจารย์ประทีป ธีรปัญโญ

Cr.Fb.Pakapol Pongsura

Image by ArtsyBee from Pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา




จิตรู้ รู้แล้ววาง


สุขทุกข์ก็ไม่มีใครเป็นเจ้าของ
อารมณ์ใด ๆ ก็ไม่มีใครเป็นเจ้าของ
แล้วจิตจะเป็นอะไรไปมิได้
นอกจากรู้ รู้แล้ววาง 
แม้ผู้รู้ ตัวรู้ ก็จะต้องวาง 
หมดยึดถือใด ๆ คือหมดเหตุปัจจัย
เหตุในก็หมด เหตุนอกก็หมด
แล้วรู้ ก็มารู้ในเหตุทั้งสองเงื่อนนี้เอง

หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ

Image by StockSnap from Pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา