อธิศีล ศีลที่รักษาคนปฏิบัติ




เวลาเรามีสติเพิ่มขึ้นจนถึงระดับหนึ่ง
ที่เราสามารถมองเห็นความคิดของตัวเอง 
เห็นความรู้สึกของตัวเอง เห็นเจตนาในใจตัวเอง 
ต่อไปเราจะไม่ใช่คนรักษาศีล 
แต่ว่าศีลจะรักษาเรา
ตอนที่เรายังไม่ได้ฝึก เราต้องรักษาศีล 
การที่ต้องรักษานี้แสดงว่าเราไม่อิสระ 
ต้องเป็นข้อๆ เยอะไปหมด 
ยิ่งถ้าเป็นของพระภิกษุยิ่งเยอะใหญ่
แต่เมื่อเราฝึกสติ จะเป็นการรักษาที่ตัวจิต 
ต่อไปไม่ใช่เรารักษาศีลแล้ว 
แต่เป็นศีลที่รักษาเรา ไม่ให้เราทำอะไรผิดพลาดออกมาทางกายทางวาจา 
ต่อไปสติเห็นความคิดปั๊บ ความคิดนั้นก็หยุดลง 
เห็นเจตนาที่ไม่ดี ก็ไม่หลงทำตามมัน 
ไม่นำเราไปทำสิ่งที่ผิดพลาด 
นี้เรียกว่าอธิศีล เป็นศีลที่รักษาคนปฏิบัติ


อ.สุภีร์ ทุมทอง

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา