เมื่อ "จิตถึงจิต" แล้วจริงๆ



เมื่อ "จิตถึงจิต" แล้วจริงๆ หมดสงสัยในภพในชาติ 
แม้ไม่บรรลุถึงอริยมรรคใดๆ แต่ก็มั่นพระรัตนตรัย 
บุญเราก็ไม่เอา บารมีเราก็ไม่สร้าง มรรคก็ไม่ถามหา 
นิพพานก็ไม่หมาย เพราะจิตมันเป็นธรรมดาอยู่อย่างนั้น
วิบากกรรมที่ทำมา ยังคงมี แต่จิตไม่รับ เพราะไม่ส่งออก 
ไม่หวั่นไหวในผลแห่งกรรมนั้น 
ดังนั้น การจะไปแก้กรรม พ่นน้ำหมาก เป่าน้ำมนต์มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้ 
เพราะวิบากแห่งกรรม ก็เนื่องมาจากเจ้าของทำมา กรรมไงก็มันตามมาแน่นอน
จะหลีกหนีไปไม่ได้ แต่จิตเมื่อถึงจิตแล้ว ย่อมไม่หวั่นไหวในวิบากเหล่านั้น 

หลวงพ่อเยื้อน ขันติพโล

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

ความไม่หวั่นไหวต่อโลกธรรม



จากหนังสือ เพียงแค่รู้สึกตัว โดย พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

เอารู้สุข รู้ทุกข์ รู้บุญ รู้บาป



ให้วางสุข วางทุกข์นั้น 
มีบุญก็ไม่เอา มีบาปก็ไม่เอา 
เอารู้สุข รู้ทุกข์ รู้บุญ รู้บาป
เข้าสายกลางเป็นยอดแห่งความสุขเสมอไป

หลวงปู่หลุย จันทสาโร

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา