เมื่อ "จิตถึงจิต" แล้วจริงๆ หมดสงสัยในภพในชาติ
แม้ไม่บรรลุถึงอริยมรรคใดๆ แต่ก็มั่นพระรัตนตรัย
บุญเราก็ไม่เอา บารมีเราก็ไม่สร้าง มรรคก็ไม่ถามหา
นิพพานก็ไม่หมาย เพราะจิตมันเป็นธรรมดาอยู่อย่างนั้น
วิบากกรรมที่ทำมา ยังคงมี แต่จิตไม่รับ เพราะไม่ส่งออก
ไม่หวั่นไหวในผลแห่งกรรมนั้น
ดังนั้น การจะไปแก้กรรม พ่นน้ำหมาก เป่าน้ำมนต์มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้
เพราะวิบากแห่งกรรม ก็เนื่องมาจากเจ้าของทำมา กรรมไงก็มันตามมาแน่นอน
จะหลีกหนีไปไม่ได้ แต่จิตเมื่อถึงจิตแล้ว ย่อมไม่หวั่นไหวในวิบากเหล่านั้น
หลวงพ่อเยื้อน ขันติพโล
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
