ในสมัยพุทธกาล พระสาวกองค์สุดท้าย
ที่ได้บวชกับพระพุทธเจ้าคือท่านสุภัททะ
เมื่อบวชแล้วท่านไปเดินจงกรมอยู่
โดยท่านตั้งใจจะให้บรรลุธรรม
ก่อนพระพุทธเจ้าจะปรินิพพาน
ท่านเดินไปมาแล้วหยุดเงยหน้ามองพระจันทร์
ท่านยกใจขึ้นเปรียบกับดวงจันทร์ เห็นเมฆเคลื่อนผ่านไปมา
บดบังแสงบ้าง ทำให้เกิดความรู้ขึ้นมาในขณะนั้นว่า
จิตนี้แจ้งสว่างมาเดิม แต่มืดมัวไปเพราะอุปกิเลสที่จรมา
เพียงเท่านี้แสงสว่างแห่งปัญญาก็เกิดขึ้น
ทะลุผ่านม่านหมอกแห่งอวิชชา ดับภพ ชาติ สิ้นไปในที่นั้นเอง..
ก็เอามาเล่าสู่กันฟัง ให้ฟังเสียงธรรมชาติ
แล้วธรรมชาติจะสอนเราเอง
(เล่าอาจจะผิดบ้างไม่ตรงทั้งหมด
แต่ใจความก็ประมาณนี้แหละนะ)
พระอาจารย์เจษฎา คุตฺตจิตฺโต
ภาพ : พระพุทธรูปปางโปรดสุภัททปริพาชก วัดพระปฐมเจดีย์ ราชวรมหาวิหาร จังหวัดนครปฐม พระพุทธรูปอยู่ในพระอิริยาบถบรรทมตะแคงขวา ลืมพระเนตร พระเศียรหนุนพระเขนย(หมอน)พระหัตถ์ซ้ายทอดทาบไปกับพระวรกาย พระหัตถ์ขวายกตั้งขึ้น จีบนิ้วพระหัตถ์ เป็นกิริยาแสดงธรรมโปรดสุภัททปริพาชก
ที่มาภาพ : https://pantip.com/topic/37337868
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
